In De Klinge, zoals het door de landsgrens doormidden gesneden Nederlandse dorp Clinge in België heet, ligt het Gebroeders De Loorplein, een verloren driehoekje met een kapel en een monument ter ere van Alfons ‘Fons’ en Gustaaf ‘Staf’ De Loor. Het laat twee koersfietsen zien op een met kasseien bedekte stenen tafel.

Fons werd in 1932 tweede in de Ronde van Vlaanderen en won in 1938 Luik-Bastenaken-Luik, Staf werd in 1937 tweede in Luik-Bastenaken-Luik en won dat jaar ook een etappe in de Ronde van Frankrijk, maar hun bekendheid danken de broers vooral aan hun ritwinsten en gezamenlijk succes in de Vuelta: Staf won de allereerste editie in 1935 en werd in 1936 nog eens winnaar, terwijl zijn broer Fons als tweede eindigde, het pact van de Spaanse renners ten spijt om anderen van de overwinning te houden nadat hun landgenoot en favoriet Mariano Cañardo door een val op grote achterstand was geraakt. Het werd een prestatie die pakweg de broers Coppi, Jalabert of Schleck de De Loors niet nadeden en die ze overigens ook niet konden herhalen: de volgende Vuelta vond door het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog pas in 1941 plaats.

 

Op 20 augustus 2010 werd ter herdenking van het dubbele succes van de broers De Loor een viering gehouden in Het Spaans Kwartier, de wijk in De Klinge waar ze opgroeiden. De naam kreeg de buurt overigens al lang voor hun successsen in de Vuelta – hij verwijst naar de aanwezigheid van een Spaans garnizoen in de Tachtjarige Oorlog. Ook het weekblad ‘De Wase Koerier’ bracht die dag met een speciale editie hulde aan de koersende broers, die in 2005 (Fons) en 2002 (Staf) al waren overleden in Mechelen, de stad van de Maneblussers.

Naar de maan

Officieel noemden ze zich in hun jonge jaren fietsenherstellers, maar eigenlijk voerden Staf en Fons in Sint-Niklaas – ja, die uit Spanje – met de bakfiets voor een handelaar wild en gevolgelte rond, wat hun ontwikkeling als renner ten goede kwam. Vanaf 1934 reden ze als beroepsrenner voor dezelfde ploegen, maar aan de Vuelta namen ze zoals in die tijd gebruikelijk was, deel met een nationale selectie. Staf had de allereerste Ronde van Spanje al gewonnen en Fons was zesde geworden, maar in de volgende editie leek een nieuw succes niet voor de hand te liggen.

In de tweede rit miste Staf namelijk een bocht en kon hij zich maar net aan de takken van de bomen in het ravijn vasthouden om erger te voorkomen. Zijn broer Fons schoot hem te hulp en loodste hen terug naar de kopgroep, waar Staf iedereen alsnog versloeg in de sprint. Na zijn eindoverwinning – en de tweede plaats van zijn broer – moest Staf in België twee maanden het bed houden om zijn gekneusde ribben te laten herstellen. Overigens was de wedstrijd om nog een andere reden niet gemakkelijk geweest. “Ik herinner me dat de politie honden en schapen moest afmaken die de renners en volgers hinderden”, zei Staf in een artikel in ‘Coups de Pédales’ uit 1994.

Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog – Staf werd als eerste opgeroepen voor legerdienst – verdwenen de broers allebei vroegtijdig uit het profwielrennen. Financieel hielden ‘los hermanos’ De Loor niet genoeg over om te kunnen rentenieren. Dus ging Fons tot zijn pensioen als kraanman aan de slag en Staf vertrok naar Amerika. Hij werd er mecanicien in een garage en werkte daarna voor het bedrijf dat het wagentje van de eerste maanlanding ontwikkelde, haalt jeugdvriend en collega-coureur Pol De Schepper in ‘De Wase Koerier’ aan. “Zo was hij als technicus indirect betrokken bij het Nasa-programma.” Van De Klinge naar de maan, een ondenkbare sprong voor het Spaanse garnizoen van zijn vroegere woonwijk, maar slechts een pedaaltrap ver voor Staf De Loor, broer van Fons.

Raoul De Groote
Laatste berichten van Raoul De Groote (alles zien)