Foto Martino Photos
MVDP in Le Samyn – Als een leeuw in een hondenhok
De zon hangt als een beschimmelde sinaasappel boven Henegouwen. De kasseien, nat en verraderlijk, glimmen in het vale licht. In de etalage van een bakkerij in Dour liggen een paar verschrompelde baguettes. Een klant veegt de condens van het raam, buiten verzamelen groepjes mensen zich. Ze staan te wachten, zoals ze dat al generaties doen. Het is Le Samyn-dag. Een dag waarop een vergeten regio even centraal staat.
Le Samyn is de koers van de tussenstations. Ingeklemd tussen de Vlaamse schijnglorie van het snel te vergeten openingsweekend en de monumenten van maart en april. Geen koers van status, maar van overleven. Hier geen gekonkel over UCI-punten. Hier is het schrap zetten en hopen dat je botten heel blijven.
Le Samyn begon ooit als de Grand Prix de Fayt-le-Franc, maar kreeg in 1970 de naam van José Samyn, een renner die stierf in koers. De wedstrijd leek zelf meermaals het loodje te leggen: sneeuw, een financieel schandaal, organisatorische chaos. Maar de koers, net als de mensen hier, liet zich niet kapotmaken.
Deze koers is een vechtpartij op wielen. Dit is geen opstapje naar Roubaix, zoals sommigen beweren. Dit is een op zichzelf staand slachthuis met een tijdsregistratie. Mannen als Niki Terpstra en Guillaume van Keirsbulck wonnen hier, niet omdat ze de sterksten waren, maar omdat ze de sluwe overlevers waren van een strijd zonder regels.
In 2024 werd Le Samyn de Ename Samyn Classic. Een commerciële noodzaak, maar de ziel bleef. De wind blijft er altijd tegen, de straten blijven ruiken naar oude verhalen en lauw bier. De mensen hier zijn niet gebroken, ze zijn gehard. Ze lachen, drinken, wachten. Want vandaag is hun dag.
En dit jaar wacht Dour op een onverwachte gast: Mathieu van der Poel. De erfgenaam van het wielrennen in zijn puurste vorm staat plots aan de start van een koers voor de hongerigen en de doorzetters. Zijn seizoen zou beginnen in Tirreno-Adriatico, maar het weer in Calpe zat tegen, een ploeggenoot viel weg en plots lag er een kans open. “Waarom ook niet?” had hij gezegd. Het peloton weet het, de fans weten het: Van der Poel in Le Samyn, dat is een leeuw in een hondenhok.
Zaterdag is de Pogi-show in de Strade, maar vandaag, op een doodgewone dinsdag, verzamelt de gehele wielerwereld zich op een glibberig kasseienstrookje in de Borinage. Geen steriel WorldTour-decor, geen perfecte afzettingen. Alleen de vuisten langs de kant en de ruwheid van een koers die niets cadeau geeft.
Vanmiddag is Le Samyn te zien op Sporza en Eurosport.
