“Het is die jonge Nederlander, die jongen uit Tilburg, die hier met niets dan twee wielen, trappers en een ketting – op de illustere plattelandswegen rond zijn woonplaats – een open sollicitatie doet voor elk sloopbedrijf in de omgeving. Mijnster splijt het asfalt in tweeën alsof zijn benen drilboren zijn. Bij deze doe ik een oproep aan eenieder die de radio nog niet op ons heeft afgestemd, want we zijn hier ooggetuigen van het ontstaan van de Brabantse variant op de Grand Canyon. En de kloof met het peloton is net zo indrukwekkend als de scheuren in het wegdek. Als dit asociaal hard rijdende joch een blik over zijn schouder werpt, en een seconde of wat de tijd neemt om de ravage grondig te bekijken, ziet hij geen enkel teken van renners die deze puinhoop op willen ruimen. Het gat is groot: er moeten zich heel wat tandartsassistenten in het peloton verschuilen om dit te kunnen dichten. Het is nog een handvol vlakke kilometers tot de eindstreep en dan kunnen we de schade op gaan meten.”
“Met nog enkele minuten tot de grootste triomf uit de prille carrière van dit aanvalslustige talent is de snit er vanaf. Er is ogenschijnlijk niets over van het vurige verlangen en de overtuiging die Mijnster vertoonde op het moment van zijn demarrage, maar de snelheid van deze raket liegt er niet om. Nu gaat alles op karakter, niets anders. Ik wil ‘m eigenlijk adviseren om nog even op z’n tanden te bijten, maar met z’n tong steevast op z’n kin lijkt me dat geen goed idee. Het is nog even knokken, nog even lijden, nog één keer de vraag stellen ‘waar doe ik dit in de naam van onze lieve Heer allemaal voor?,’ en daarna heel lang genieten van de bloemen en kussen op het podium. Want dat onze landgenoot zich straks op de hoogste treden van het ereschavot mag vertonen, staat inmiddels wel vast. Hij kijkt alsof zijn geest al onderweg is naar de hemel en zal over enkele ogenblikken in de zevende te vinden zijn.”
“Zijn naam is Eric Mijnster, 25 jaar oud en deze middag heeft hij de wereld laten zien over exceptionele talenten te beschikken. Ik noem goesting, discipline en karakter en dat zijn precies de ingrediënten voor een groot kampioen. In de schaatswereld hebben we Sven Kramer, aan de rekstok Epke Zonderland, ons nationale voetbalelftal doet het met Robin van Persie en in de wielrennerij is vandaag de Nederlandse versie van Fabian Cancellara geboren. Hij rolt nu over de finish, ik neem mijn hoed af en kijk uit naar de volgende keer dat hij op z’n zadel gaat zitten. Eric, bedankt voor deze historische middag. Chapeau!”
Eenmaal over de finish zie ik geen pers en geen rondemissen. Ik bol uit over de stoep en parkeer hijgend mijn fiets tegen de voordeur. Met beide benen op de grond bekijk ik de cijfers op mijn teller: 61 kilometer met een gemiddelde van 30,4. Een beetje fantasie maakt iedere nietszeggende trainingsrit tot waar spektakelstuk.
Eric Mijnster is vanmiddag écht op de radio. Weliswaar niet als held van de Brabantse Pijl maar om op Allsportsradio te praten over HetisKoers! en wielrennen in het algemeen. Vanaf 15:00 op het online radiostation, klik hier om te luisteren.
- 18+ - 13/04/2015
- Op de radio - 16/04/2014
- Paspoppen bloot kijken - 01/03/2014