Opwarmen voor de Giro: beklim de Sella Ronda in de winter!

Van asfalt naar sneeuw en weer terug

De Sella Ronda is bij uitstek een bestemming voor de zomerse fietsvakantie, maar in de winter is het hier een totaal andere wereld. De rotspartijen van de Dolomieten steken nog dramatischer af tegen de strakblauwe lucht, de passen zijn omzoomd met hoge sneeuwmuren en skiërs domineren het landschap. Het idee om hier te fietsen in de winter ontstaat spontaan, ergens halverwege een zomerse rit over dezelfde route. “Dit moet je ook eens skiën! Maar eigenlijk… wil ik hem ook eens fietsen in de winter.”

Dat plan wordt al snel werkelijkheid. In plaats van de gebruikelijke wintertrip naar de zon, wordt het een vakantie naar de besneeuwde Dolomieten, met ski’s én fietsen in de auto. De blikken van de buren spreken boekdelen als we onze racefietsen naast de ski’s laden. Ook in de B&B wordt onze fietsambitie met ongeloof ontvangen: “Jullie willen fietsen? In januari?”

De eerste dagen is het inderdaad ijzig koud, maar een blik op de weerapp geeft hoop: zon en temperaturen nét boven nul op onze laatste dag. Perfect.

De Sella Ronda in de winter: een surrealistische ervaring

Ingepakt in extra handschoenen en een warme jas vertrekken we rond een uur of tien vanuit Canazei. We kiezen ervoor om de ronde met de klok mee te rijden: eerst de Pordoi, dan de Campolongo, de Gardena en als laatste de Sella. Dat betekent: maximaal profiteren van de zon, want in de winter telt iedere graad extra.

De klim naar de Pordoi voelt onwerkelijk. Skigebieden flitsen voorbij, liften kruisen de weg en af en toe klinkt er een luid gejuich van skiërs die onder een brug door razen. Maar het meest opvallende? De totale rust op de weg. Waar je in de zomer tussen talloze motoren, auto’s en andere fietsers slingert, ben je hier nu compleet alleen. Geen files van Italianen op Ducati’s, geen hordes wielertoeristen, alleen jij, de besneeuwde bergen en het knisperende asfalt.

Bovenop de Pordoi is het tijd voor een snelle kledingwissel. Handschoenen aan, windjack dicht en dalen maar. De afdaling in de winter is een kwestie van doseren: het asfalt is schoon en droog, maar smeltwater uit de sneeuwmuren vraagt om extra alertheid in de bochten. Eenmaal beneden bij de Campolongo gaat de winterjas snel weer uit. De zon laat de lucht boven het asfalt trillen, waardoor het bijna voelt als een lentedag. Fietsen in een ondershirt bij een graad of nul? Het kan.

Bij een kleine winkel bovenop de Gardena kijkt de verkoopster niet eens verbaasd op als we binnenstappen. “Gisteren waren er ook fietsers! Alleen locals, maar jullie zijn niet de enigen.” Toch komen we die dag geen andere wielrenners tegen. En eerlijk? Dat maakt de ervaring alleen maar specialer.

Tips voor de winterse Sella Ronda

Wil jij deze iconische Giro-ronde ook eens in de winter rijden? Hier een paar cruciale tips:

1. Zorg voor een mobiele afspuiter. Smeltwater en strooizout maken korte metten met je fiets. Spoel hem na de rit goed af.
2. Draag laagjes. In de klim warm je snel op, maar in de afdaling kan het ijzig koud zijn. Een goede rugzak met extra kleding is essentieel.
3. Rijd slim. Het asfalt wordt geveegd, maar smeltwater kan later op de dag zorgen voor gladde plekken. Neem geen onnodige risico’s in de bochten.
4. Wees voorbereid op pech. Een extra jas meenemen voor het geval je stil komt te staan is geen overbodige luxe.
5. Geniet! Fietsen in de winterse Dolomieten is een ervaring die je nooit vergeet.

De Sella Ronda is in de zomer al een mythische ronde, maar in de winter krijgt hij nog een extra laag magie. Terwijl de Giro-renners vorig jaar in mei de Pordoi op beukten en streden om de Maglia Rosa, weet jij al hoe deze beklimming voelt in de absolute stilte van een besneeuwd landschap. En geloof me: dat is minstens zo heroïsch.