De seizoensreddende millimetersprint
De millimetersprint. De een vindt het fan-tas-tisch, de ander vindt het niks. Ik zit in het kamp van de ander. Oké, je hebt je wiel 0,76578654 nanoseconde eerder over de meet geduwd. Eeuwige roem. Ik snap de nood aan een winnaar. Mentaal
Mark Cavendish kan met pensioen
Niemand zal echt weten wat deze overwinning Mark Cavendish gekost heeft. Tenminste, als ie de nummer twee vorstelijk zou hebben beloond. Terwijl 'Cav' triomfantelijk de handen in de lucht gooide, stond ikzelf met iemand anders hier naar te kijken. Zijn reactie was
Enthousiasme zonder Dirndljurkjes
Even terug naar de huilende Biniam Girmay. Ik zit niet zo in de statistieken maar niet witte etappewinnaars in de Tour zijn op de vingers van één hand te tellen. Misschien zelfs wel op één vinger. Niet dat huidskleur ertoe doet. Of
Mannetjes van de radio
Dagelijks hoogtepuntje op Sporza: het gesprekje tussen Renaat en José en de mannetjes van de radio. De prettig-monotone manier van praten van verslaggever Christophe Vandegoor verraadt dat hij moeiteloos alle 21 etappes achter elkaar zou volkeuvelen. Waar Renaat en José in een
Voetballers fietsen niet
Rrrring. ‘Hallo, met wie spreek ik.’ ‘Dag, met Marc Oberman, ik…’ ‘Hé gappie, ouwe rukker.’ ‘Hoe weet u dat?’ ‘Sorry, ik hield je voor een ouwe vriend.’ ‘Ik ben stagiair bij de Avondetappe en ik….’ ‘Wat voor etappe?’ ‘Een talkshow rond de
Doodongelukkig
Santuario di Madonna di San Luca. Adembenemende naam, de klim zelf is dat zo mogelijk nog meer. Gepijnigde lijven ploeteren omhoog, langs de wonderschone middeleeuwse galerij, omhoog geschreeuwd door uitzinnige tifosi - rijen en rijen dik. Bijbelse metaforen dringen zich op: calvarietocht,
Lekker gravelen in Granada
We werden uitgenodigd met een groepje reporters om de streek rond Malaga, Sierra Nevada en Granada te gaan verkennen met de fiets. Dan kan je als fietsfanaat zijnde toch enkel en alleen maar ja zeggen? Om even lekker naar Spanje te gaan
Wielerwappie
Morgen start de Tour in Cesenatico, geboortegrond van Marco Pantani. In Trouw vanochtend zegt journalist Davide de Zan dat Pantani nooit op enige wijze doping heeft gebruikt. De positieve test die Il Pirata fataal werd in de Giro ‘99, is vervalst door
NK 1994: het laatste kunstje van de Siamese tweeling
26 juni 1994 lijkt heel even 14 juli 1988. Alsof de Griekse god Chronos zijn krachten gedurende 2173 dagen had aangewend om zijn immer onafscheidelijke zandloper in horizontale positie te houden, in plaats van verticaal, zodat het zand geen kans had gekregen