Site pictogram HET IS KOERS!

Riccardo’s kus

Ivo Pakvis

RiccòTemidden van een ‘shitstorm’ die zijn weerga niet kent, stuurde Riccardo Riccò een tweet de wereld in. Lance Armstrong blijft een groot kampioen, zei Riccardo Riccò. Want Riccardo Ricco vindt het blijkbaar belangrijk dat de mening van Riccardo Riccò gehoord wordt als het gaat om een omvangrijke dopingzaak. Want Riccardo Riccò kent het klappen van de zweep. Dat deze opgekauwde, uitgekotste en doorgespoelde Italiaan zijn mening geeft, zegt meer dan genoeg over de kwestie-Armstong.

Ik vind het een geweldig beeld. Thuis, op de bank, zit Lance Armstrong. Een geel bandje losjes om zijn pols, aan de muur een ingelijst geel shirt uit vervlogen tijden. Lance zit te scrollen op z’n smartphone en leest de onafgebroken stroom berichten over zijn vieze handen. En dan, tussen alle haat en nijd, een berichtje van Riccardo Riccò. In het Italiaans, maar menig uurtje op de fiets in Europa heeft Armstrong een rudimentaire beheersing van de verschillende talen geschonken. ‘Armstrong era un campione punto e basta. Poi a me non emozionava ma era un gran corridore.‘ Een traan worstelt zich uit het linkeroog van de man die opeens geen Tourzeges meer heeft. Steun.

De tweet van Riccardo Riccò is voor mij het ultieme verraad voor Armstrong. Die stapels documenten, die verklaringen van Hincapie, Zabriskie en noem ze maar op, Lance kan ze allemaal afschudden met de inmiddels zo ingebakken arrogantie. Maar Riccò, de verpersoonlijking van de wielerrecidivist, de man die de aimabele Bram Tankink verleidde tot het uitdelen van een kaakslag, híj staat aan de zijde van Lance Armstrong. Laat ze maar lullen, Lance. Groot kampioen.

Ik denk dat Riccò zichzelf herkent in Armstrong. Iedereen moest hem immers ook hebben. Hij won in 2008 Touretappes met een enorme bult branie en bleek na afloop licht te geven van de EPO. Na zijn terugkeer duurde het een paar maandjes voordat hij zichzelf met rot bloed verdomd dicht bij zijn schepper spoot. En ondertussen maar schoppen en slaan. Het was de schuld van de pers, de schuld van de dokters, maar niet die van Riccardo Ricco. ‘Ik word wel barista’, foeterde hij. Als een verongelijkt, verwend rotjoch dat eindelijk eens het deksel op zijn neus krijgt. Screw you guys, I’m going home.

Steun krijgen van Riccò in een dopingzaak. Het is alsof Willem Holleeder het voor je opneemt in een ontvoeringskwestie. Lance kan blaaskaken wat hij wil, ontkennen en betuttelen tot hij er bij neervalt, de ultieme Judaskus is hem gegeven. Riccardo Riccò vindt hem een groot kampioen. Ondanks een op straat liggend verleden van valsspelerij en intimidatie.

Daar kan geen rapport van USADA tegenop.

Twitter
Laatste berichten van Ivo Pakvis (alles zien)
Mobiele versie afsluiten