Richardson Rapste in Zesdaagse Rotterdam

Er werd gestart met de kleine koppelkoers en het was gelijk bal. Europees kampioenen Vincent Hoppezak en Yanne Dorenbos gingen er met de winst vandoor, maar grote verschillen, die werden niet gemaakt. De Madison was een prooi voor de wereldkampioenen Fabio Van den Bossche en Lindsay De Vylder, die sowieso een uitstekende dag hadden. Bij het passeren van de 200 puntengrens namen Van den Bossche-De Vylder, Havik-Leitão en Hoppezak-Dorenbos weer een ronde voorsprong op  het duo Mora en Robbe Ghys. De leiders Havik-Leitão bevestigden hun koppositie door de koppelafvalling te winnen en door ook in de beide koppelkoersen podium te rijden.

De derny wedstrijden zijn altijd spektakel. Joop Zijlaard is helaas al een tijdje geen gangmaker meer en was voor het eerst in jaren ook niet als toeschouwer aanwezig in het sportpaleis. Maar ook zonder de supergangmaker was het genieten en Matias Malmberg en Robbe Ghys waren achter Ron Zijlaard en Herman Bakker de beste in de races met motorische hulp. Bij deze zesdaagse wordt er nog met de old skool dernys gereden i.p.v. de elektrische die je wel eens bij de UCI wedstrijden ziet.

Er was ook succes voor andere toppers: Joeri Schaper won de individuele afvalling na een duo-aanval, die werd opgezet door  local favorite Jan-Willem van Schip. Van Schip kan in de koers nog niet veel potten breken. In de afsluitende Supersprint gingen Milan Van de Haute en Thibaut Bernard er met de winst van door.

Het wordt knetterspannend. De leiders, Havik en Leitão staan slechts twee punten voor op de wereldkampioenen Van Den Bossche en De Vylder. Ook Hoppezak en Dorenbos liggen op de loer (op 22 punten, dus een ronde en ze zijn er). Op een ronde achterstand rijden Mora/Ghys ook nog mee voor de winst. Zoals leider Havik mooi zei: ‘Het zit erg dicht bij elkaar. En dan moeten we ook nog hier en daar een beetje energie sparen, zodat we nog een beetje kunnen slapen.’

Het laat exact zien wat een zesdaagse doet met een renner. Havik voegde nog toe: ‘Als je om half twaalf nog volle bak aan het sprinten bent, kun je tot drie uur ’s nachts niet slapen.’ Dat snappen we wel

Richardson naar het verwachte baanrecord.

Wat al verwacht werd, gebeurde op de vrijdag, toen in de Sprint Cup Matthew Richardson Harrie Lavreysen klopte als snelste man op de 200 meter. De razendsnelle Brit klokte 9,659 seconden en was daarmee vijftienhonderdste van een seconde sneller dan het vorige record van Lavreysen. Het verschil in de recordrace tussen Richardson en Lavreysen bedroeg slechts 0,033 seconde, dus het record kan in het weekend zomaar nog scherper worden gezet. De mannen doen aan stuivertje wisselen want Richardson won ook de sprintfinale, terwijl Lavreysen deze dag de Keirin op z’n naam schreef.

Ook in het klassement zijn ze eigenlijk gelijkwaardig, maar de Brit heeft nu de leiding met een punt voorsprong. ‘Het wordt nog een zwaar weekend’ aldus Richardson. Hij vogede nog toe: Ik wilde het echt heel graag (het baanrecord, red.). Vanaf het moment dat Harrie en ik het over het baanrecord hadden, was het mijn hoofddoel. Om het dan ook nog te doen, betekent erg veel voor me!’. De klassieke vraag, ‘wat ging er door je heen’, hadden we graag gesteld.

Knight pakt leiding terug in Dames Cup

Ook bij de Dames is het ‘Britannia rules the waves’L Josie Knight raakte op de derde dag de gele trui kwijt aan Yuli van der Molen, maar met winst in o.a. de puntenkoers en de afvalkoers pakte ze de koppositie in het klassement terug. De snelle Britste gaat aan de leiding mett 84 punten, op redelijk gepaste afstand gevolgd door Van der Molen (72 punten) en Uneken (57 punten). Uiteraard is nog niets zeker, maar de leiding is relatief comfortabel.

Opvallend: Zwitsers aan de leiding in Talents Cup

Zwitserse baanwielrenners, die zie je op een of andere manier minder vaak. Maar bij de talenten zijn Matteo Constant en Victor Benareau de leiders die op de laatste dag de voorsprong gaan verdedigen.  Het Zwitserse koppel won de 200 meter tijdrit en de koppelkoers. Niet alleen goed voor de moraal, maar daarmee slechtten ze ook de 100 puntengrens, met als resultaat een ronde voorsprong op de koppels Justus Willemsen-Rik van der Wal en Jules van Neer met Quint Segboer. Het slotstuk van de Talents Cup is een koppelkoers over 30 minuten en 50 ronden. Op zaterdag valt daar de finishvlag en weten we wie Justus Willemsen en Marvin Peters opvolgen.