Site pictogram HET IS KOERS!

Saai…? Vijf kijktips voor de Tour

Leo Aquina

Voordat de Tour begint, wil ik iedereen waarschuwen. Het wordt weer saai dit jaar, heel erg saai. Ieder jaar hoor ik de klachten lijdzaam aan. Het begint als de Tour een paar dagen onderweg is: ‘Steeds die sprintetappes… saai. Het wordt tijd dat ze de bergen ingaan.’ Na de eerste bergetappe: ‘Nou er is eigenlijk niet zoveel gebeurd…saai’ en na de eerste lange tijdrit: ‘Het klassement is helemaal niet spannend…saaie Tour’. Ik erger me eraan omdat ik wel met plezier naar de Tour kijk. Saai? Natuurlijk, de Tour is een uitputtingsslag, wat verwacht je? Om te voorkomen dat ik me dit jaar weer ga ergeren aan alle zeurpieten die de Tour saai vinden, heb ik een aantal tips op een rij gezet om het kijken naar de Tour te veraangenamen.

 

Kijktip 1 (voor beginners en minder geïnteresseerden): kijk samenvattingen

Vergelijk de Tour met de evolutie, ook een soort uitputtingsslag. Survival of the fittest, Tour de France avant la lettre, en allemachtig saai. Een paar miljard jaar wachten tot de eencellige eindelijk zover is dat hij het water uit kan, nog eens een paar miljoen jaar aankeutelen totdat we een beetje een fatsoenlijk zoogdier hebben. En dan zijn we er nog niet. Voor het zoogdier er eindelijk in slaagt om zijn hersens een beetje te gebruiken en een fiets uit te vinden… Lieve hemel die evolutie, dat moddert eindeloos voort. Maar als je Darwins samenvatting ziet, zo’n plaatje van aapje tot mens, dat ziet er best spannend uit. Dat geldt dus ook voor de Tour. De beginnende Tourkijker raad ik daarom aan samenvattingen te kijken. Om een hele etappe te kunnen waarderen, heb je simpelweg meer kennis en dieper inzicht nodig. Alle grote biologen zijn begonnen met dat plaatje van die aapjes. Je schotelt een kind dat nog maar net kan lezen ook geen Shakespeare voor. Dat zou onnoemelijk saai zijn. Daar kan Shakespeare niets aan doen, die kinderen moeten gewoon nog veel leren.

 

Kijktip 2 (voor iedereen): Remember Jan Ullrich*

Begin onvoorbereid. Neem een voorbeeld aan Jan Ullrich. Zoals Der Jan de eerste Tourweek altijd gebruikte om de laatste kwabjes wintervet eraf te rijden, gebruik je als slecht voorbereidde Tourliefhebber de eerste Tourweek om je tijdens het kijken naar lange vlakke etappes in te lezen. Deze tip, voor velen wellicht te laat, biedt twee voordelen. Ten eerste krijg je zelfs tijdens de meest lusteloze wandeletappe niet de kans om te bedenken dat het koersverloop  saai is, want je moet een onnoemelijke berg feiten tot je nemen. Wat je moet weten van nummer 14 Ted King? In ieder geval de minimale informatie van zijn eigen blog: Ted King races bikes for a living. He does some other stuff too. A two-wheeled philosopher and culinarily adept, he’s also a photographer, writer, brother, son, and a legend in his own mind. Er starten 198 renners in de Tour. Je zit de eerste week gebeiteld.

Tweede voordeel van de slechte voorbereiding is Tourhonger. In de aanloop naar de Tour zijn de boeken over La Grande Boucle niet aan te slepen, de kranten staan er vol mee, de televisieprogramma’s, de radio, twitter, facebook. Op het moment dat het spektakel van start gaat, is de verwachting zo hoog opgeklopt dat het alleen nog maar kan tegenvallen. Bevrijd jezelf en negeer alles tot Le Grand Départ.

*Voor de beginners en de minder geïnteresseerden: Jan Ullrichs voornaamste bijdrage aan de wielersport is het begrip Ullrichwinter. In zo’n winter wordt niet getraind en veel gegeten. Ullrich won de Tour in 1997 en werd daarna 5x 2de, 1x 3de en 1x 4de.

 

Kijktip 3 (voor iedereen): het Tourspel

Vergeet kijktip 2. Het is natuurlijk volstrekt onmogelijk om een Tourspel te spelen zonder een goede en gedegen voorbereiding. En een Tourspel is onontbeerlijk. Hoe kansloos een ontsnapping ook is, als toevallig jouw geheime wapen mee van voren zit, die ene renner die niks kostte omdat je na Froome, Sagan en Cavendish geen geld meer over had, laten we zeggen Pavel Brutt (won ooit een etappe in de Giro, roepen de kenners nu)… als die dus mee van voren zit, dan is het als vanzelf spannend. Het Tourspel  is een prachtig middel om saaie etappes bloedstollend te maken, maar wees er voorzichtig mee van het kan helemaal mis gaan.

 

Kijktip 4 (voor de niet echt-wielerliefhebber die wel wil kijken): reisgidsen en kookboeken

Mijn oma zaliger vond niets fijner dan de Tour de France op televisie. Met wielrennen had zij hoegenaamd niets maar: ‘Frankrijk is zo’n ontzetten mooi land’. Er valt een hoop te genieten voor de niet-wielerliefhebber en zoals ik ook bij kijktip 5 zal betogen: hoe meer je ergens van weet, hoe mooier het wordt. Zijn het niet de wielrenners die je interesseren? Neem er dan een reisgids bij en corrigeer Herbert Dijkstra gerust als het in beeld gebrachte kasteel niet bekend staat om zijn zeventiende-eeuwse wandtapijten maar om de laat-Romaanse booggewelven. Hoe je van lekker eten? Neem je kookboeken ter hand en bereid tijdens de etappe het plaatselijke streekgerecht, met een beetje mazzel ben je net op tijd klaar voor de laatste tien kilometer en tijdens het uitreiken van de truien zit jij lekker aan de tarte tatin.

 

Kijktip 5 (voor de beginnende en de gevorderde liefhebber):   

Probeer alles wat er in het peloton gebeurt te doorgronden, maar dan ook alles. Fiets het hele Tourparcours zelf in het voorjaar, zodat je precies weet waar de lastige punten liggen, waar de renners moeten uitkijken voor grind in de bocht en welk ravijn je zeker niet in moet vallen. Uit eigen ervaring kan ik jullie zeggen: het is een verrijking. Ooit fietste ik op een stille zondagochtend in Parijs over de Champs-Elysées. Ik kwam erachter dat de laatste massasprint in de Tour behoorlijk vals plat omhoog loopt. Het zijn de weetjes die ertoe doen.

Verzetten, ook zoiets. In de ogen van de minder geschoolde wielerkijker is het Abacadabra, maar de echte liefhebber kan er uren over praten. De Mont Ventoux? Ikzelf deed het met 30×23 (een triple, jawel ik ben een mietje) maar de profs rijden er waarschijnlijk 42×23. Een discussie over verzetten wordt nooit saai en je kunt er vele bergetappes mee volpraten.

Bij alles doorgronden, hoort natuurlijk ook de Tourhistorie. Het is dit jaar de honderdste Tour de France. Lees alles! Als het peloton op een broeierige zomerdag langs de boorden van de Middellandse Zee kuiert, ga je op zoek naar de Plataan van Zaaf, in de Pyreneeën kijk je toch bij iedere bocht of er niet toevallig een beer achter een rots verstopt zit en op de Mont Ventoux kijkt  Tom Simpson over je schouder mee. Hoe meer je weet, hoe meer vragen je hebt en hoe spannender het wordt. De Tour is net het echte leven. Saai? It’s in the eye of the beholder.

Laatste berichten van Leo Aquina (alles zien)
Mobiele versie afsluiten