De sleutel van La Pista Magica

Woensdag 24 juli 2013, als de bouwvakkers met vakantie zijn, is het mijn dag. Eindelijk. De sleutel…? Krijg ik de sleutel? Ik snel mij naar de poort. Ik draai het slot open en duw de zware deur van de magische ovaal open. Velodromo Vigorelli, Pista Magica. Ik ga binnen en daal de trappen af naar de baan. Mijn blik glijdt langzaam langs de 397m, één ronde. Mijn hand omklemt het stuur, ik voel de oude latten veren onder mijn voeten. Ik concentreer me, ik focus…. Record na record ging er hieraan. “Home of the world hour record”. Ik sluit mijn ogen en kom in een andere dimensie, terug in de tijd. Ik kijk, zie daar Rivière. Ik voel de zenuwen van Anquetil. Aan de overkant de Masi mannen in de weer. Ehh, scusa meneer Coppi, ik ben een witte dame maar kom niet voor u. En ook niet voor u Guiseppe Olmo!

Ik moet nog verder terug in de tijd. Zondag 1 juni 1924, de 12de Giro d’ Italia wordt gewonnen door een Amerikaan. Ook dit feit kom ik niet ophalen… Mijn hand omklemt steeds vaster het stuur, mijn ogen gericht op de vergrijsde blauw en rode lijn. Ik buig over het stuur, ik focus, 100m nog… bijna 3613km onder haar wielen door. Ik schiet over het stuur en leg haar laatste meters vast. De finish van de enige vrouw ooit in de Giro d’ Italia.

Deze onvolprezen vedette verdient een plek in de wielerhistorie. Haar fotoboeken met de tastbare herinneringen aan haar leven zijn na haar dood verloren gegaan. Daarom dit boek “Alfonsina. Wielrennen is mijn leven”. Een beeldroman over passie, drijfveer, lef & volharding. Bijna 200 pagina’s zwart/wit foto’s met bijdragen van zes schrijvers. Hun illustere bespiegelingen op La Strada’s leven complementeren dit beeldverhaal.