Foto Massimo Paolone/LaPresse) Credit: LaPresse/Alamy Live News
Strade Bianche Donne: Vollering’s Triomf Eentje Om In Te Lijsten
Op Internationale Vrouwendag werd in Siena niet alleen gekoerst, maar was het ook een beetje een viering van het vrouwenwielrennen. De Strade Bianche 2025 werd een prachtige strijd. Een strijd tussen verschillende type rensters, tussen generaties. Het werd een strijd tussen herintreders en de inmiddels gevestigde orde. En uiteindelijk werd het een bevestiging van de klasse en kracht van Demi Vollering
Wanneer de rensters de Via Santa Caterina opdraaien, is de strijd nog open. Anna van der Breggen, de oud-wereldkampioene die na drie jaar afwezigheid weer koerst, draait met haar kenmerkende stijl de pedalen rond. Het is de souplesse die we van haar kennen. Iets eerder in de koers liet ze haar ervaring spreken en met een slimmigheidje zette ze de koers naar haar hand. Nu lijkt er een moment van controle, zoals ze dat vroeger menigmaal tentoonstelde. Maar achter haar volgt Vollering, de vrouw die ze vorig seizoen nog aanjoeg vanuit de volgwagen. Nu geen instructies via de radio, geen tactische aanwijzingen, maar een pure strijd tussen deze twee toppers.

Van der Breggen wringt zich naar voren, ze gebruikt haar laatste cartouche in een mooi gevecht. Vollering pareert en met nog een paar honderd meter te gaan plaatst ze de versnelling die iedereen voelde aankomen. De kroonprinses van het vrouwenwielrennen grijpt de troon. Op de Piazza del Campo juicht ze, haar armen omhoog in triomf, haar gezicht een enorme euforie. Een overwinning die niet alleen de huidige vorm van Vollering onderstreept, maar ook de pracht van de sport.
Achter haar finisht Van der Breggen als tweede, de waardige tegenstander in dit duel. En daarachter, als derde, een vrouw die in haar eentje een erelijst draagt waar menig renster van droomt: Pauline Ferrand-Prévot. Haar palmares beslaat wereldtitels in bijna elke discipline van de sport, en toch is ze nog altijd hongerig. Nog geen uur eerder vloog ze uit de bocht in een afdaling, nu staat ze alweer op het podium. Pure klasse.
Dit podium had niet beter samengesteld kunnen zijn. Drie rensters die de sport belichamen. Hier staan meerdere Olympische en wereldtitels, elk met een uniek verhaal. En dat allemaal op een podium in Siena, op de grindwegen van Toscane.
Toch blijft er een kritische noot: de vrouwen kregen slechts zestig kilometer live-uitzending. Voor een koers die zoveel biedt, voelt dat als een gemiste kans. De kijkers kregen spektakel, maar hadden graag méér gezien. Dit vrouwenwielrennen verdient de volle aandacht, van start tot finish.
Maar laat het de euforie niet temperen. Deze Strade Bianche was een prachtige wedstrijd. Eentje waarin we de vrouwen die de sport steeds verder brengen weer met elkaar zagen strijden. En zoals vandaag weer duidelijk werd: dit wordt een prachtig seizoen.