Studio Kigali: Kopbeurt Emma Feenstra

Introductie: Als klein kind wist Emma Feenstra het al: ze wilde naar Afrika. In 2011 zette ze voor het eerst voet op het continent – je raadt het al – in Rwanda. Inmiddels heeft Emma ruim tien jaar ervaring in de ontwikkelingssector in Oost-Afrika, waar ze zich inzet voor gelijke kansen en rechten voor vrouwen en meisjes in de landbouw. De afgelopen vier jaar woonde en werkte ze in Nairobi. Samen met haar man reed ze in hun 4×4 van Nairobi naar Namibië en weer terug en deelde haar ervaringen via hun reisblog (https://www.vipepeo-visuals.com/travel-diary)

1. Wat heb je met wielrennen (of sport in het algemeen)?

Met wielrennen heb ik zelf niet zo veel, eerlijk gezegd. Ik moest vroeger elke dag 15 kilometer naar school fietsen, en sindsdien ben ik er niet dol op. Mijn broertje daarentegen is fanatiek wielrenner. Vorig jaar heb ik hem gesupporterd tijdens een ultrarace in de Ardennen: 1.050 kilometer fietsen in 100 uur. Zelf sport ik graag in de sportschool, en vroeger speelde ik voetbal en rugby.

2. Wat kan de impact van het WK op Rwanda en Afrika zijn?

Ik hoop dat mensen die straks naar het WK kijken, verrast worden door wat ze zien: een prachtig land – groen, heuvelachtig, met geweldige natuur en vriendelijke mensen. Een strak georganiseerd evenement op mooie wegen. Dat ze een andere kant van Afrika zien, en nieuwsgierig worden. Misschien zelfs hun vooroordelen heroverwegen.

Ik hoop ook dat het Afrikaanse mannen en vrouwen inspireert om te gaan fietsen. Wielrennen is best een ‘witte’ sport. Het vraagt veel: geld, begeleiding, materiaal. Niet voor iedereen toegankelijk. Juist daarom is het zo krachtig dat het WK nu in Rwanda is. Hopelijk inspireert dat jong Afrikaans talent, dat tot nu toe weinig rolmodellen heeft gehad. En hopelijk motiveert het sponsoren en bedrijven om daarin te investeren.

3. Welk stereotype over Afrika klopt niet en zou je willen doorbreken?

De manier waarop Afrika vaak in de media verschijnt (soms zelfs via hulporganisaties!) stoort me enorm. Daardoor denken veel mensen bij Afrika vooral aan armoede, oorlog en onveiligheid. Toen ik in 2011 voor het eerst in Rwanda kwam, had ik dat beeld ook. Maar inmiddels weet ik hoe eenzijdig dat is.

Afrika is enorm divers. Met prachtige natuur, unieke culturen en enorm veel veerkracht. Natuurlijk zijn er uitdagingen – net als overal. Maar van de kracht en moed van veel Afrikanen kunnen wij in Nederland nog wat leren. Ik heb zoveel vrouwen ontmoet die met een moestuin of klein winkeltje niet alleen zichzelf, maar ook tien anderen onderhouden. Dat doorzettingsvermogen, tegen de stroom in, inspireert mij elke dag.

4. Wat leerde je van je werk in/met Rwanda?

Ik leerde dat echte, duurzame ontwikkeling van binnenuit komt. Van mensen die samen zeggen: “Dit willen we veranderen.” En daar ook echt voor gaan.

Veel hulporganisaties kijken nog te veel door een westerse bril. Maar ook al bedoel je het goed, als buitenstaander kun je geen oplossingen aandragen voor een context die je niet kent.

Dat vind ik ook het mooie aan Rwanda: het laat zien dat ontwikkeling niet van buitenaf hoeft te komen. Neem zelf het heft in handen. Kom met oplossingen die passen bij de cultuur en de situatie. Dat werkt – en dat blijft.

5. Wie is je favoriete renner? En wie wint het WK (m/v)?

Ik moet eerlijk zeggen: ik heb geen favoriete renner. Zoals ik al zei, ik ben geen echte wielerfan. Dus ik durf ook geen voorspelling te doen over het WK. Maar als Nederlander hoop ik natuurlijk dat onze landgenoten goed presteren. En een Afrikaanse winnaar? Dat zou helemaal passen bij dit WK!