Gisteren was het rustdag in de Tour, in 1903 ingevoerd om de fans van Buren te sussen, heden ten dage beter bekend als opendeurendag. We spelen een spel: welke renner deed welke uitspraak op de rustdag? Veel puzzelplezier!

1. Het gaat om de uitslagen.

2. Op dit moment ziet het er goed uit, maar de weg is nog lang.

3. Froome en Sky

Eindelijk, spektakel. Waar de eerste week niet te harden was, kon je gisteren niet vluchten van je tv-scherm. Demarrages, morele overwegingen, renners die genadeloos door het ijs zakten en van elke soort drama wel wat. Was dat genieten.

Dat er renners vielen? Dat valt op voorhand onmogelijk te bedenken in vervaarlijk technische en snelle afdalingen zo dicht bij de aankomst. Op

Na een week van betrekkelijke rust en smeulende vredespijpen, een occasioneel incident met een oproerling die onmiddellijk werd berecht door het oorlogstribunaal van Vittel daargelaten, brak gisteren zoals nog weleens in de geschiedenis de hel los in de Jura.

De grilligheid van de omgeving was uitermate geschikt voor een slagveld, dat zegt echter nog niets over de mogelijke omvang en wreedheden.

Je bent een renner, geen volksheld, maar een onderschat renner, een renner met onmiskenbaar kwaliteiten, anders eindig je niet bij de beste tien in de Ronde van het Baskenland, de Ronde van Romandië en niet te vergeten de Ronde van Burgos, een renner die de belangstelling niet opzoekt, niet zozeer uit bescheidenheid, het is pure ijdelheid. De waardering dient je

Gisteren in de namiddag werd ik op uiterst laaghartige wijze uit mijn dagdromerij gerukt. Een online petitie was de boosdoener. Omdat ik zelfs het risico niet wil nemen mijn denkbeeldig publiek op ideeën te brengen, deel ik de petitie hier niet. De beschrijving zegt wel voldoende: ‘Lange vlakke etappes zijn een crime om naar te kijken. Het heeft geen enkele