Kunnen beelden die je slechts uit de overlevering kent in je geheugen gegrift worden? Kennelijk.
Foto’s bijvoorbeeld.
Op de vroege ochtend van 1 juli 1903 staat een fotograaf in de berm bij café Au Reveil Matin. Hij heeft zijn toestel iets buiten het gedrang gezet. In een greppel wacht hij
Met dank aan de mensen van sporza.be vind je hier de tweets van liefst 1/3e deel van de renners die actief zullen zijn in de Tour. Voor de verhalen uit het hart van de koers (hopen we)!
Jim Van De Laer (11 april 1968)
Het palmares van Jim Van De Laer had er heel anders kunnen uitzien. Gebrekkige parcourskennis, aanhoudende liesproblemen en een bizarre UCI-regel beslisten er anders over. Relaas van een carrière waar meer uit te halen viel
Belangstellend kijkt hij toe hoe ik mijn fiets van de fietsendrager afhaal.
‘Mooi klassiek frame,’ zegt hij terwijl hij naar mijn stalen Pinarello knikt. Beleefd bedank ik hem terwijl ik verder ga met mijn fiets. Hij heeft golvende grijze haren en ziet er verzorgd uit. Een jaar of zestig schat ik hem.
‘Je zult wel sterk zijn,’ hij wijst naar het pignon
Mijn passie voor wielrennen begon bij Hinault. Natuurlijk fietste ik op mijn rode fietsje met omgekeerd stuur rondjes door de straat als Zoetemelk, Kuiper of Winnen, maar als zevenjarig jongetje zit je nog geen uren voor de tv te kijken naar de touretappes en dus waren zij voor mij namen die je vol bewondering uitsprak. Bovendien mocht ik van mijn
Ik ben van 22 juli 1986. De Tour de France was die dag in ruste. Als ik wielrenner was geworden dan hadden journalisten en verhalenschrijvers daar mooie verbanden kunnen leggen.
Maar wielrenner ben ik (vooralsnog) niet geworden. Ik ben dus genoodzaakt het verhaal zelf te schrijven.
Het overgrote deel van de tourhistorie heb ik niet bewust meegemaakt. De rustdag op 22 juli