Team Amore e Vita, gezegend door de paus

reclamefoldertje Amore e Vita 1990, collectie Jos van Nierop

Een Italiaanse familie van fietsenmakers krijgt in 1989 het aanbod om de naam van hun ploeg te wijzigen. Hun familienaam, die zoveel kampioenen op de borst droegen, is dan nog de oudste professionele sponsor in het wielrennen.

Toch zeiden de Fanini’s – een wielerdynastie met diepe, wijdvertakte wortels – geen nee.
Vanzelfsprekend niet.
‘Ja en amen’, luidde het antwoord van de ploeg met Gino de vrome Bartali als sportief directeur.

De boodschap van het Vaticaan prijkt sindsdien op de shirts van de familie: Amore e Vita.

Liefde en Leven. Het Vaticaan gebruikt de ploeg als rijdende reclamezuil in haar campagne tegen roken, abortus, euthanasie, en tegen het gebruik van doping in de sport. Renners kunnen bij de ploeg te biecht gaan, zoals Rodolfo de apotheker Massi deed. Hij werd in genade aangenomen, net als Jesús Manzano.

Het scheelde weinig of ook Ricardo Riccò zat in de biechtstoel van de Fanini’s.

De selectie van Team Amore e Vita-Argon is nu, vijfentwintig jaar na oprichting, even mondiaal als het Pauselijk Conclaaf: naast een aantal Oekraïners rijden een Mexicaan, een Israëliër, een Canadees, een Italiaan en uiteraard een Pool. Mart Smeets zou zeggen dat u van geen van deze renners hebt gehoord. Resultaten haalt Amore e Vita immers nauwelijks; ‘zuiver’ meerijden op zoveel mogelijk continenten is belangrijker dan winnen. Iedere week rijden bovendien honderd Italiaanse kinderen in het wielershirt van het Vaticaan.

Ondanks dat de ploeg geen sportieve rol van betekenis meer speelt in het huidige wielrennen, en ondanks dat de uitgesproken boodschap van het team en haar merkwaardige voorkeur voor Amerikaanse fastfoodsponsors wellicht niet iedereen aanspreekt, is een bezoek aan de site beslist de moeite waard. Geen ploeg archiveerde haar rijke verleden immers zo goed. Webpagina’s als digitale vitrinekasten vol pracht en praal zoals we van het Vaticaan gewend zijn. Het is een jubelende verzameling koershistorie, gezegend door de Paus.

Wie de site bezoekt stuit zomaar op een poster van de juichende Michèle Bartoli uit 1980. Tien jaar oud is Bartoli. Hij rijdt een fietsje waar de zijwielen net van zijn afgeschroefd. Op een ander beeld draagt een piepjonge Mario Cipollini de regenboog onder het logo van Fanini.

Maar de mooiste galerij is die waar het team zijn Pauselijke zegeningen telt. De kwaliteit van deze foto’s is uitstekend, het aantal opnamen verbluffend. Het is alsof de Fanini’s dagelijks op het Sint Pietersplein afspraken om met een groepje renners op audiëntie te gaan. Ivano Fanini stelt In zijn netste pak telkens een nieuwe selectie onwennige jeugdrenners, profs en wielertoeristen aan de Paus voor. Johannes Paulus II moet een eindeloze reeks shirts en gepoetste bekers langs hebben zien komen.
En telkens schoten de Fanini’s hun plakboek verder vol.

Bekeer u tot De Koers. Ga, terwijl u wacht op witte rook, eens langs in dit prachtige museum, en laat u rondleiden door Ivano Fanini. De man wiens biografie de toepasselijke titel Amore e vita per la bicicleta draagt.

www.team-amoreevita.com