We zijn op weg naar Frankrijk! I know, nogal plotseling, maar Johan was niet meer te houden. En zolang hij niet ‘in functie’ is schijnt het te kunnen. Wat hij precies van plan is weet ik niet, maar ik heb een kasteeltje met wifi een uurtje onder Parijs geboekt, zitten we mooi in het midden. Net niet té dichtbij. Voor de zekerheid. Het zag er goed uit in de folder: Chateau du Sangneuf, typisch Frans maar wel met een McD in de buurt. Die ganzenhersenen en mussenlever eten ze zelf maar op.
Of ik nerveus ben? Natuurlijk niet, schei uit. Nou ja, ik trek geen gele trui aan natuurlijk, haha. En ik neem voor de zekerheid de krant mee. Die van toen ze nog van me hielden. Trouwens, wat zeuren jullie zeg. Ik heb nog genoeg vrienden in het peloton hoor. Levi, Big George, VDV, de Z-Man. Die gasten rijden allemaal nog! Eigenlijk heb ik er wel zin in. Potje kaarten, herinneringen ophalen. Nice.
O, we gaan boarden. Benieuwd wat we aantreffen vanavond. Ach, het is de eerste week, er zijn veel valpartijen: in mij zullen ze wel niet geïnteresseerd zijn toch? Frankrijk, here we come! Verdomme, waar is Johan? Jaja, ik doe mijn telefoon zo uit, lady! Verdomde stewardess.
Ah, daar is ‘ie. Zo te zien heeft ‘ie nog wat kranten gehaald net. Hm, hij kijkt raar. Panisch. Wat de @#*!
* Wordt vervolgd *
- Stipjes - 23/06/2015
- Lente - 28/02/2014
- Doping vrijgeven? Quatsch! - 31/07/2013