Het is Koers kreeg in de zomer van 2012 regelmatig berichtjes uit Texas. En nog steeds ratelt op onze burelen af en toe de telex. Zoals vandaag, de dag na de honderdste Tour. Heet van de naald: Telex uit Texas, voor u vertaald door @Ponckster.
Howdy!
Genoten? Ik vond het fucking fantastisch. Schitterende etappes, mooie koers, geen dag saai. En een verfrissende winnaar. Tijd voor een nieuw tijdperk. Eindelijk kunnen we een streep zetten onder het verleden. En hoe doe je dat beter dan met een winnaar met een goed, nieuw verhaal? Tot voor een paar jaar streed hij tegen een ziekte die hem volledig in de greep had. En nu? Kijk die man eens fietsen! Heerlijk hoor, zo’n kerel die komt, ziet en overwint. Mooie speech ook. Zo doe je dat, zo snoer je de ongelovigen de mond. En ontroerend hoe Miguel Indurain, de man die in het EPO-tijdperk vijf jaar lang dapper voort bleef ploeteren ondanks dat hij altijd als laatste eindigde, een ererondje door Parijs mocht doen. Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Fideel ook van Eurosport dat ze Richard Virenque eindelijk weer eens mee lieten doen. Ik heb genoten van al die filmpjes voor de etappe. Nadat hem zoveel onrecht is aangedaan was het hoog tijd dat hij in ere werd hersteld. Die arme jongen, jarenlang zo verketterd, als enige schone Festinarijder. Dappere Richard, die er als enige voor durfde uit te komen dat zijn coupe soleil écht een fashion statement was.
Tot slot. Het laatste dat ik er over wil zeggen. Voor de mensen die niet in wielrennen geloven – de cynici en de sceptici – het spijt me voor jullie, het spijt me dat jullie niet groot kunnen dromen. En het spijt me dat jullie niet in wonderen geloven. Maar dit is een schitterende koers. Dit is een fantastisch sportevenement en jullie zouden je erachter moeten scharen en geloven. Jullie zouden moeten geloven in deze atleten. Jullie zouden moeten geloven in deze mensen. Ik ben een fan van de Tour de France voor zolang als ik leef en er zijn geen geheimen. Dit is een zwaar sportevenement en je wint het alleen met hard werken. Dus, leve de Tour! Voor altijd.
Anne Spapens-Hamminga (@Ponckster) fietst slechts naar de supermarkt, maar doet dat wel dapper elke dag. Is sinds het zien van Johan van der Velde op een Franse televisie in een zweterige campingkantine verslaafd aan de koers. Zit van Omloop tot Lombardije aan de buis gekluisterd, de rest van het jaar zachtjes huilend in Het Zwarte Gat. Wil ooit de dijen van Fabian Cancellara nog eens interviewen. Co-auteur van 'Thuis voor de Tour'.
Laatste berichten van Anne Spapens-Hamminga (alles zien)
