Photo: Tim De Waele | TDWsport.com

Bij een afscheid van een grootheid als Tom Boonen is het onmogelijk om niet terug te kijken op diens carrière. In België is men gewoon bij een afscheid de persoon in kwestie te feliciteren met zijn carrière. Kijkend naar Tom Boonen kunnen we niets anders doen dan hem feliciteren, wat een palmares, vingerlikkend als je daar overheen kijkt. Welke prijs heeft hij niet gewonnen, elke kassei heeft hij bedwongen, bijna overal kwam hij al eens als eerste over de meet.

Wat niet veel mensen weten is dat Boonen gedurende zijn carrière al eens zinspeelde op een switch, één van zijn jeugdliefdes was tijdrijden. Althans, dat zegt hij zelf in 2009 tegen Radio RTBF. In dat interview geeft hij aan dat hij wellicht deftig werk moet gaan maken van het tijdrijden. Bij de junioren en de beloften won hij ten slotte meerdere tijdritten. In de jaren dat er nog een Ronde van Nederland was, later in de Eneco Tour, tijdens de Ster Elektrotoer en in de Ronde van België, was Tom Boonen vrijwel elk jaar van de partij. Hij was vrijwel elk jaar vooraan te vinden in de tijdritten in deze koersen. Enkele malen won hij (een proloog), maar ook in de Vuelta van 2009 wist hij te verrassen door 11de te worden in lange een tijdrit van 30 kilometer. Misschien deed deze laatstgenoemde uitschieter hem verleiden tot de uitspraak eind 2009 over het deftig werk maken van tijdrijden.

De liefde voor het tijdrijden zit diep bij Boonen, op de vraag of hij vroeger idolen had gaf hij al eens aan dat hij een poster van Miguel Indurain aan de muur had hangen toen hij klein was. Niet echt van Miguel zelf, maar van zijn Espada, de tijdritfiets van Indurain. “Ik tekende vroeger ook heel veel tijdritfietsen, ik had een notebook. Ik tekende alle dagen van die heel futuristische fietsen” zo verteld Boonen.

Waar herken je een goede tijdrijder aan? Tijdrijders kunnen pijnlijden als geen ander. Uiteraard is de tijdrijder een sterke atleet met daarnaast een rustig karakter, zal in staat zijn om zich aan te passen aan parcours en weersomstandigheden. Is dit geen beschrijving van Boonen zelf? Niemand gaat voor zijn lol kilometers achtereen over kasseien dokkeren. Ooit al eens een perineum van een renner gezien na Parijs – Roubaix? Foto’s van handen vol met blaren worden nog wel eens op Twitter of Instagram gegooid, maar daar houdt het dan wel mee op, gelukkig! Pijnlijden is Boonen niet vreemd! Hoor hem praten en je wordt spontaan zelf ontspannen, kijk naar een foto van zijn afgetrainde lijf en je weet dat het een beresterke renner is. Hieruit geredeneerd zou Boonen dus een goede tijdrijder kunnen zijn, en toch.

Goed tijdrijden is niet waaraan we Tom Boonen ons zullen herinneren. Hoe verliep de eerste editie van Parijs – Roubaix waaraan Boonen deelnam? Achter Johan Museeuw was hij op komst samen met George Hincapie, door een stuurfout viel Hincapie weg, en zagen we een piepjonge Boonen in een achtervolging, alleen totdat hij samenkwam met Steffen Weseman. De welp deed van zich spreken in achtervolging op de leeuw zo schreven de Belgische kranten. Hoe won Boonen zijn eerste Ronde? Na een solo van 10 kilometer.  Moest Boonen erom sprinten in Roubaix in 2009? In 2012 bij zijn laatste zege in Roubaix was dat evenmin het geval. Uiteraard, hij won de groene trui in de Tour, won menig massasprint, won de Ronde nog drie maal middels een sprint van een groepje. Legde Cancellara en Ballan erop in Roubaix 2008, maar Boonen kon beter solo rijden dan menigeen denkt.

Photo: Photopress.be

Tijdrijden is Boonen nog steeds niet verleerd, onlangs na de tweede plaats in de openingsrit in de Tirreno was hij erg duidelijk; “Het was goed, maar we waren gewoon niet snel genoeg”, was Boonen eerlijk. “Ik voelde het onderweg, ik zat iets te gemakkelijk in de wielen. Dat is mijn ervaring in ploegentijdrit: als je niet kotsend over de meet komt, dan is het doorgaans niet goed genoeg.” Op zijn eigen Instagram zegt Boonen hierover; “Het was de allerlaatste tijdrit met de ploeg in mijn carrière. Ik ga het echt missen.”

Eerlijk is eerlijk, de komende tijd zullen we niet bij elke tijdrit denken; jammer dat Boonen er niet meer bij is, maar volgend jaar bij De Ronde en op weg naar Roubaix zullen we hem missen, echt gaan missen. Een tijdrijder plooit niet en wat Tom Boonen niet doet is plooien, daarvoor is hij een te goede tijdrijder geweest.

Erik Berendsen
Laatste berichten van Erik Berendsen (alles zien)