Tour ’97 | Zabel completeert hattrick in Pau, Blijlevens derde

Op zondag 13 juli 1997 ging het peloton van start voor een korte, maar pittige vlakke rit van 161,5 km van Sauternes naar Pau. Met de Pyreneeën die in het verschiet lagen, dreigend opdoemend aan de horizon, wisten de sprinters dat dit voorlopig hun laatste kans was op dagsucces en dus zouden hun ploegen er alles aan doen om het op een massasprint te laten uitdraaien. En zo geschiedde, met opnieuw een overwinning voor groenetruidrager Erik Zabel.

Door: HetisKoers!
13 jul '25

De streep was vandaag dus getrokken in Pau. Deze aankomstplaats was de Nederlanders veelvuldig goed gezind geweest. Tussen 1978 en ’88 hadden Henk Lubberding (’78), Gerrie Knetemann (’80), Erik Breukink (’87) en Adrie van der Poel (’88) hier allemaal gewonnen. Daarbij wonnen zowel JP Van Poppel als Wout Wagtmans een etappe met start in Pau. Dus hoop op Nederlands succes was er zeker.

Het peloton startte scherp en geconcentreerd, met ploegleiders van sprintploegen als Telekom, Batik‑Del Monte, TVM, GAN en Saeco‑Estro die de lijnen strak trokken. Korte ontsnappingen leverden soms een klein gaatje op, maar die werden keer op keer vakkundig dichtgereden. De sprinttreinen hadden hun zaakjes, zoals zo vaak deze Tour ’97, weer vakkundig op orde. Met Pau in zicht ging het tempo van het peloton zelfs nog iets omhoog om te voorkomen dat er geen late vluchters meer zouden komen die een ‘Jelle Nijdam’ of ‘Zoetemelkje’ probeerden uit te halen. TEAM Telekom zat perfect opgesteld: Erik Zabel haakte zijn karretje keurig aan bij zijn sprinttrein.

Met nog zo’n 200 meter te gaan nam Zabel het heft in handen. Hij haalde ditmaal geen rare fratsen uit, een les geleerd uit de diskwalificatie van een paar dagen eerder, en haalde met een ultieme jump als eerste de eindstreep: hij versloeg Nicola Minali (Batik‑Del Monte) en Jeroen Blijlevens (TVM‑Farm Frites) in een nek‑aan‑nek‑finish.

Op beeld was het bijna vijf breed, met Frederic Moncassin en de verrassend sterke Lauri Aus die zich ook wilden mengen in de strijd. De overwinning werd echter weer een centimeterspel tussen Minali, Blijlevens en Zabel. Het werd zijn derde ritzege in deze Tour – een bevestiging zijn klasse en status als topsprinter in het peloton.

Zabel had duidelijk het ritme te pakken. Na wat dagen van strijd was dit eenvoudiger: geen heuvels, geen ravitailleringstactieken – gewoon jezelf meten met de beste sprinters ter wereld. Een ‘zuivere sprint’ dus: rechttoe, rechtaan, op kracht, zonder tactisch spelletjes. Minali scoorde weer een podiumplek, net als Jerommeke Blijlevens.