VDP breekt de ban in Boulogne-sur-Mer

Het ging voor de Tour al even over de vloek van de Tour. Naja, vloek. Van der Poel had al 4 jaar geen etappe gewonnen. Dat lag enerzijds aan zijn eigen vorm, maar ook vaak aan het parcours. Te weinig etappes voor hem en net geen geluk. De Tour van 2025 leek van te voren al op zijn lijf geschreven en nu was het dan ook weer raak. Wat heet. Een dubbelslag voor Neerlands beste renner.

Etappe onder druk

Wat begon als een natte etappe met dreigend waterballet, leek uiteindelijk wel mee te vallen. De etappe kwam al snel los, met een kopgroep van vier, met daarin weer Bruno Armirail Daarna leek er even wat rust te komen maar met 100km te gaan nam de nervositeit weer toe. Er was weer sprake van groepjesvorming, net als de dag ervoor. Lennert van Eetvelt ging hard onderuit en reed vervolgens ‘met het hol open’. Letterlijk.

Er was nog wat gedoe bij de tussensprint: Girmay en Milan kregen het met elkaar aan de stok. Intermarche reageerde er fantastisch op met een post op instagram. ‘Milan is boos dat Girmay ananas op z’n pizza wil’. Gedoetjes dus.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Intermarché-Wanty (@intermarchecw)

Wachtend tot de finale

Waarom deze etappe er eentje voor Mathieu en consorten was? Vanwege de heuvelachtige, Amstel/Vlaamse klassieker finale. Korte klimmetjes die elkaar relatief snel opvolgen met een sprint op de macht als toetje. Op de klimmetjes zetten de klassementsmannen aan, in samenwerking met een sterke Vauqelin en VDP. UAE en Visma waren beide erg sterk in de ondersteuning van hun kopmannen. Jorgensen met Vingegaard en Pogacar had zowel Ayuso als Narvaez bij de hand.

Voor de andere puncheurs en sprinters ging het net te hard. Alaphilippe, die de laatste koersen vaak zichzelf opblies, was dan wel weer goed bij de zaak. Enkele last-minute pogingen van o.a. Jorgenson en een sterke effort van Lipowitz mochten niet baten.

VDP pakte in de laatste 100 meters de kop en stond die met een magistrale sprint niet meer af. Pogacar stond wel op de foto, maar had eigenlijk geen kans. Zo brak VDP eindelijk de ban. Hij won weer een etappe, net als Van Poppel 31 jaar terug. Hij had wel iets meer ruimte op de finish.

En het toetje? De gele trui. Niet zo’n emotionele gele trui als 4 jaar geleden, maar wel eentje die hij met trots zal dragen. Met een voorsprong van vier seconden op Pogacar. Mooier kan het haast niet.