Site pictogram HET IS KOERS!

Vergeten wielrenner: Leon, Alberto

Alberto LeonAlberto Leon (21 mei 1973 – 10 januari 2011)

Politierapport 2005
Verdachte is op 9 december jongstleden in hechtenis genomen toen hij afscheid nam van dhr. Alemayehu Bezabehu. Deze meneer werkt als professioneel atleet en is van Ethiopische komaf.

Op het bureau hebben wij Verdachte geconfronteerd met de correspondentie met Fuentes en opheldering gevraagd over de vaak onbegrijpelijke zinnen die deze e-mails en sms’jes bevatten.

Verdachte beriep zich op zijn zwijgrecht.

Een hoogvlieger was Alberto Leon nooit geweest. Een subtopper in de jaren negentig, in een sport waarin zelfs de wereldtoppers nauwelijks enige bekendheid bijeengaren. Een kleine vis in een middelgroot aquarium.

Jaren later was hij plotseling gewild. Hij was een bekend gezicht in de sport, wereldberoemde sporters gaven zijn telefoonnummer aan elkaar door, ze groetten hem, ze kenden hem.

Hij was de bode die altijd goed nieuws bracht.

Alberto Leon was de bloedkoerier van de gynaecoloog die in zijn vrije tijd uitgroeide tot de opperbloedzuiger van de Spaanse sport. Ze kenden elkaar van het Coronas-BH-team, van toen Alberto daar een aardige mountainbiker was en de bloedzuiger de ploegarts, altijd op zoek naar nieuwe manieren van preparatie. Geld en illegaliteit speelden geen rol, nooit.

Op een dag vroeg de bloedzuiger hem ergens mee te helpen. Hij zou er geld mee verdienen. Veel geld, misschien.
Waarmee, vroeg Alberto. Hij wilde graag helpen, hij wilde graag veel geld verdienen.

Dat leg ik je nog wel uit, antwoordde de bloedzuiger.

En dat deed hij.

De bloedzuiger noemde hem een vriend. Alberto beschouwde zich als een vriend van de bloedzuiger. Vrienden, collega’s, partners in crime; ze waren het allemaal. Toch spraken ze zelden normaal met elkaar: de bloedzuiger stond erop dat er in ironische codes en kinderachtige geheimtaal werd gecommuniceerd.

Het is niet makkelijk, vrienden worden als ieder woord iets anders betekent dan het eigenlijk betekent. Het was Alberto en de bloedzuiger toch maar mooi gelukt.

Tot Alberto’s vrouw in 2005 plots een scheiding aanvroeg. Ze wilde niet meer getrouwd zijn met een bloedkoerier, niet meer het bed delen met een oplichter, nooit meer wakker worden naast het hulpje van een duivelskunstenaar.
En ze vertrok, en ze nam de kinderen mee. De kinderen van de oplichter.

De bode die altijd goed nieuws bracht, was niet meer gewend aan slecht nieuws.

En de bode werd verdachte, net als zijn vriend. Verdachte in de Operacion Puerto en verdachte in de Operacion Galgo, operaties waarvan de bode toen nog niet wist hoe ze heetten, maar waarvan hij donders goed wist waar ze voor bedoeld waren.

Politierapport 2006
Verdachte opgepakt terwijl hij op het punt stond het vliegtuig naar Rome te nemen. Vermoedelijke bestemming: Ronde van Italië (wielerwedstrijd). Verdachte bagage in beslag genomen.

Verdachte beroept zich op zijn zwijgrecht.

Zijn vriend zei dat alles goed zou komen, maar het kwam allemaal helemaal niet meer goed. Vlak voor de Tour werd de bloedzuiger gearresteerd en hun klantenkring uit de wedstrijd verwijderd.

De bode wist dat dit het einde was. Het einde van de bloedzuiger en hij als collega’s. Vrienden zouden ze blijven, daarin geloofde hij heilig.

Iedereen heeft geloof nodig. Zelfs de bode die altijd goed nieuws brengt.

Politierapport 2011
Op 11 januari 2011 troffen wij in een huis in El Escorial het lichaam aan van Verdachte. Het huis staat op naam van Verdachtes broer. Tot voor kort echter zou Verdachte zelf op dit adres hebben gewoond, in het verleden, met vrouw en kinderen. Inmiddels gescheiden. Afscheidsbrief Verdachte was aan ex-vrouw gericht.

Verdachte bleek al een dag eerder te zijn overleden.

PS

In de naar het Duits vertaalde fragmenten uit het Puerto-rapport wordt de verhouding tussen Alberto Leon en Eufemiano Fuentes omschreven als een Hund-Herr-behaltnis.

 

Mobiele versie afsluiten