25 juli 2004. Het is Navigators vóór en Navigators na in de Tour of Qinghai Lake van het jaar 2004. De ploeg wint vijf etappes en het eindklassement. Gebraden haantjes zijn sprinter Victor Rapinski (vier keer winst) en Phil Zajicek, die het eindklassement op zijn naam schrijft. 25 is hij, Zajicek, en met genoegen bestudeert hij de korte erelijst van de ronde die hij zojuist op zijn naam heeft geschreven.
Danielson, Cunego… O, als hij toch in hun voetsporen zou kunnen treden, als dat toch eens mogelijk was…
Een paar maanden later.
De post brengt Phil Zajicek een brief. Hij herkent het logo op de envelop onmiddellijk; het is het herkenningsteken van USADA, het Amerikaans Antidopingcomité.
De schrik slaat hem om het hart.
In de brief wordt medegedeeld dat de heer Phil Zajicek op 22 juli 2004, voorafgaand aan de zesde etappe van de Tour of Qinghai Lake, positief is bevonden op cathine.
Meteen zet Zajicek de tegenaanval in: hij toont aan dat hij alle andere tests clean was, terwijl wetenschappelijke publicaties bevestigen dat cathine tenminste 48 uur in het lichaam terug te vinden is. Hij komt met bewijzen dat de stof in planten zit die in Noord-China welig tieren en ook regelmatig in het eten in die regio.
Etcetera, etcetera.
USADA stelt hem voor de keus: doorprocederen om zijn onschuld te bewijzen en zelf de kosten van dat proces op zich nemen of akkoord gaan met een officiële waarschuwing.
Phil kiest eieren én een waarschuwing voor zijn geld. Hij is opgelucht, hij mag weer fietsen.
3 mei 2009. Het asfalt in New Mexico smelt weg onder de wielen van de drie leiders in de Tour of the Gila.
“Gila Monster’s Stage”. Zwaarder dan dit kun je het op dit continent op een fiets niet krijgen.
Aan de start van het groepje hangt een man van 38, die dit jaar de fiets weer van de wilgen genomen heeft. Zijn naam is Lance Armstrong. Kort voor hem rijdt een kale gnoom in hetzelfde tenue. Het zweet druppelt tapsgewijs langs zijn bleke slapen. Hoe hij heet? Levi Leipheimer.
Armstrong en Leipheimer gaan enkele maanden later proberen de Tour de France op hun naam te schrijven. Geen van beiden zal daar trouwens in slagen.
Op kop rijdt Phil Zajicek. Hij zal de Tour niet winnen, maar deze etappe wel.
In de sprint verslaat hij Leipheimer en Armstrong met speels gemak.
Aan de finish wachten zijn ouders en zijn verloofde op hem.
30 is hij, Zajicek, en met genoegen bestudeert hij het lijstje namen dat hij zojuist op z’n nummer heeft gezet. Als hij toch ook maar een beetje in hun voetsporen zou kunnen treden, o, als dat toch eens mogelijk was…
Twee jaar later is zijn carrière plotseling voorbij. Een levenslange schorsing moet ervoor zorgen dat Mr. Phil Zajicek nooit nog als actieve wielrenner aan de bak kan.
Sterker nog, Phil Zajicek heeft na april 2007 nooit bestaan. Zijn zeges zijn uitgegumd, zijn verdiensten geschrapt, zijn talloze ereplaatsen in Amerikaanse klimkoersen vervlogen in de frisse antidopingwind van Travis Tygart en USADA. Tygart kan niet alleen bewijzen dat Phil epo heeft aangeschaft, maar ook dat hij anderen heeft aangezet tot het geven van valse verklaringen omtrent dopinggebruik. Uit onderzoek is gebleken dat Phil lange tijd klant is geweest bij Joe Papp, een ex-renner die al een tijd een onguur handeltje in allerhande producten drijft. Wanneer Papp wordt ontmaskerd en besluit open kaart te spelen met USADA, lapt hij talloze Amerikaanse renners erbij.
Het proces betekent het einde van de loopbanen van talloze renners. Phil Zajicek is een van hen; het was de wens om te worden als de mannen die hij op goede dagen de baas was, die wens die een obsessie voor hem werd.
Cunego, Danielson, Armstrong, Leipheimer… Zo goed als zij werd hij nooit. Maar, eerlijk is eerlijk: in hun voetsporen is hij getreden, alleen leidden die sporen hem rechtstreeks naar de nooduitgang van de sport.
- Voorpublicatie ‘Fietsen om niet aan te komen’ van Frank Heinen - 30/04/2021
- Vergeten wielrenner: José Beyaert - 20/04/2021
- Vergeten wielrenner: Rebecca Twigg - 01/04/2021
Geef een reactie