Bron: zippolla.be
Maanden hebben we er halsreikend op gewacht, weken keken we er reikhalzend naar uit en nu kunnen we op ons ene handje aftellen naar zondag want dan is het zover… Paaszondag. Toevallig is er op die dag ook nog een andere hoogmis: de Ronde van Vlaanderen. Laten we die tweede nu nét wat belangrijker vinden dan dat eerste. Chocolade kan je immers een heel jaar lang eten en een overdosis Vaticaanstad hebben we onlangs ook al gehad.
Het is dus nu vooral wachten op de tweede editie van een Ronde van Vlaanderen die voor velen niet langer dé Ronde meer is na het schielijk heengaan van De Muur. Al ons luid klagen, herhaaldelijk zagen, hartverscheurend wenen, ketters vloeken, dolgedraaid tweeten ten spijt. Maar wat baten kaars, tweet en bril als ‘Flanders Classics’ niet zien wil.
En aldus blijft de goddelijke Muur weg. Jarenlang wist elk zelfrespecterend koersliefhebber dat wie vooraan zat op de Tenbosse, met zijn neus in de wind de Vesten opstormde en dan demarreerde op De Muur, een te duchten prijsbeest was. Nu weten we amper in welke lus, rond welke kerktoren we rondjes aan het malen zijn en al ons zorgvuldig opgebouwde koersinzicht verdween vorig jaar als een bidon met fris water voor de zon. Het parcours zit nu vol met lussen waar zelfs de Nürburgring jaloers op is.
Zelf de meest oppervlakkige wielerkenner, die frazelende met lauwe pint in de hand hangend aan de toog zich mengde in een wielergesprek, wist dat het moest gebeuren op De Muur. In het huidige parcours zou De Muur niet langer de genadeloze scherpschutter zijn, maar een met horizontaal liggende kasseien geplaveid niemendalletje op meer dan 100 km van de meet. En we kunnen hierover blijven wauwelen, maar ‘Flanders Classics’ koos voor een ander concept, die van de tenten met centen. En daar paste De Muur niet meer in. Zonde. En wat nog meer is, ik heb het gewoon niet met tenten.
Zo een klein tentje waar wat buren bijeen klitten en een kleine, lekkende tapinstallatie en rokende barbecue in onder brengen om samen de passage van de renners te volgen, draagt mijn sympathie weg. Maar op het parcours van De Ronde staan monsters waar een yeti als een bange chihuahua van gaat lopen. Witte Taj Mahal paleizen die zo groot zijn dat er reuzenschermen dienen geplaatst te worden voor die arme wielerliefhebbers die langs de kant van de weg ook nog iets wil zien.
Een VIP-Walking Dinner voor het prikje van 240 euro per persoon, de VIP-Lunch voor de spotprijs van 290 euro per persoon, het VIP-Ontbijt, de VIP-Stand, de VIP-Wagen, de VIP-Bus, .. Terwijl de echte VIPS de renners zijn, die ons zondag zullen doen smullen van hun kunde en gratie op de fiets. Daar kan geen massatent vol champagne en foie gras tegenop. Want een tent maakt de koers niet, maar De Muur maakte de laatste jaren steeds de Ronde van Vlaanderen.
En laat ons eerlijk zijn. VIP zou in de koers enkel en alleen mogen staan voor Very Important Pedaleur. En voor niets anders.
- Veldrijden: zwarte sneeuw in een zwart gat - 03/10/2013
- Waarom een tent de koers niet maakt - 28/03/2013
- Waarom dat washandje? - 20/03/2013
Probleem is dat als de VIP tenten er niet zouden komen, dat de koers dan financieel in de problemen zou komen.
VIP-tenten niks mis mee, maar waarom moet dat ten koste gaan van het ideale recept dat de Ronde sinds jaar en dag kende? Zet dan desnoods een vip-tent neer op de Muur, das nog altijd beter dan dit.
Als de VIPs zo van de RvV houden, waarom sponsoren ze die dan niet? Daar heb je geld genoeg voor als je het vip-tentbedrag kan betalen.