199 kilometer van Tomblaine naar La Planche des Belles Filles. Een onbekende finishplaats, vernoemd naar een legende uit de vijftiende eeuw: jonge vrouwen uit de vallei vluchtten voor woeste Vikingen. Hun vlucht bracht ze tot boven op de berg. Bang om misbruikt of vermoord te worden, springen ze er vanaf.
Hoe het zal gaan?
Natuurlijk doet Johnny niet rustig aan. De Grosse Pierre, de eerste col van de dag, betekent immers bergpunten op het buitenblad en een simpele afdaling. De bonkige werkvoorbereiders van Sky en BMC zullen wel op kop van het peloton gaan sleuren om hem terug te halen vóór Plancher Les Mines. Blijf dan rustig achter de rug van Ruijgh. Spaar alles voor het eindschot.
Nooit eerder streek een Tourpodium neer op dit geasfalteerde adelaarsnest waar ieder jaar in juni de cyclosportieve tourtocht Les Trois Ballons eindigt. Opeens is daar de finish, maar pas net ná dit plateau! Onze verkenner sprak van een vers gesmeerde asfaltloper over een paar honderd meter vanaf dit korte vlakke stuk. Er zit venijn: een kort stukje aan twintig procent. Je naam staat er op geschreven.
Joaquim Rodriguez rijdt niet, Valverde wel. En Evans. Je kunt ze kloppen in de sprint. Allemaal. En anders: volg de Filles, Wout, vlucht naar voren en versla de Vikingen.
De laatste Nederlandse etappeoverwinning in de Tour was in de Vogezen. De eerstvolgende ook? Het zal mooi klinken op een krakende Radio Tour de France: “Wout wint! Poels pakt La Planche!”
Met dank aan: Pieter Evelein, Sander van Voorn, CyclingtheAlps.com
- Ranking the stones, het sterrensysteem van de kasseistroken - 14/04/2022
- Recensie: magazine Wachten op de koers (deel 1) - 21/04/2021
- Vijf redenen waarom Parijs-Roubaix de allermooiste is - 22/03/2021