Zeg me wat u fietst en ik zeg u wie u bent. Wat opgaat voor boeken en auto’s, gaat ook op voor fietsen. Weten we immers niet genoeg als we iemand op een Pinarello, Cipollini of Bulls zien rijden? Alle vooroordelen op een hoopje. En laat het vooral niet na om hieronder uw eigen oordeel te geven.

Giant
De maat der dingen. Een van de grootste fietsmerken ter wereld heeft voor ieder wat wils. In de fietsgangen wordt niet eens meer gefluisterd dat zo ongeveer alle carbon-fietsen uit de Taiwanese Giantfabriek rollen en elders wat andere stickers krijgen. De Giantrijder is vooral niet bezig met imago, want dat heeft deze fiets niet. Want Joop is Joop en Giant is Giant.

Specialized
Als Giant de maat der dingen is dan is Specialized de flitsende maat. Spinnen garen bij mensen die Sagan willen zijn of hun fietsclubje ook een Wolfpack vinden. Zijn zo slim bezig met nieuwe vormen, snufjes en marketing dat de overgevoelige fietser (ja dat zijn we allemaal) eigenlijk alles wil hebben. Neem maar een tweede hypotheek als je een Specializedfetisj en weinig impulsbeheersing hebt. Achter menig Specializedman staat een berooide vrouw.

Koga Miyata
De Kogarijder eet de aardappelen zonder jus. Een fiets zonder opsmuk, een rijder zonder opsmuk. Zelfs al denkt de buitenwereld dat deze oerNederlandse fiets uit Japan komt, de Kogarijder zal niet eens in het verweer komen. Het credo luidt immers: een fiets is een fiets.

Pinarello
Het Louis Vuitton mannentasje onder de fietsen. Sinds het merk door de Louis Vuittongroep is gekocht, valt het niet meer recht te praten. Dit is de fiets voor te ijdele mannen. Je kunt een Pinarellorijder niet dieper krenken dan hem op een Batavus uit het wiel te rijden.

Cervélo
Het eens swingende Cervélo begint wat sleets te worden. Er is weinig reuring in Canada, vandaar dat de Cervélo-rijder vaak al wat ouder is en de fiets al een tijd heeft. Test het zelf en vraag de Cervélorijder of ie niet eens een nieuwe fiets moet.

Open/3T
Gerard Vroomen wordt de Steve Jobs van de fietsindustrie genoemd. Ooit het brein achter Cervélo. Daarna kwam Open, een tweemanszaak die frames aflevert waar je vanalles van kunt maken. Dat herhaalt hij nu als directeur van 3T. Naast onderdelen leveren ze de Strada en de Exploro, fietsen zonder voorderailleur die je in alle gewenste manieren kunt opbouwen. Vroomen voorzag ruim op tijd de hype van de gravelbikes. Typisch een fiets voor Teslarijders. Mensen met een dikke portemonnee en futuristische inborst.

Canyon
Ooit de online bestelde zelfbouwfiets die de fietsenmaker het brood uit de mond stootte. Inmiddels de fiets voor Consumentenbondleden. Goede fiets voor een prima prijs (beste uit de test/goede koop). En in het peloton leveren ze prachtige modellen voor Movistar en Katusha. Duitse gründlichkeit.

B’twin
Natuurlijk overdrijven wielrenners vaak en kunnen ze beter wat harder trainen dan peperdure fietsen te kopen. Maar kom op zeg, je koopt geen fiets bij de Decathlon. Dan wil je er gewoon geen plezier in hebben.

Bianchi
Ook al rijden er nu stoere Hollandse kerels als Robert Gesink en Dylan Groenewegen op, met de polderklei nog onder hun schoenen, door dat celeste kun je Bianchi onmogelijk een mannelijke fiets noemen. Daar ga je als volwassen vent toch niet opzitten? Dan kun je ook wel instappers aanschaffen, met enkelsokken.

Trek
Lang was Trek een saai maar oerdegelijk merk. Iets voor Toyotarijders. Maar sinds de Amerikanen voor Cancellara, Contador en Degenkolb steeds forsere carbonmonsters gingen maken, wordt het merk meer en meer de fiets voor de patsers. Kopers die in al die onbegrijpelijke verkooppraatjes trappen over ingewikkelde door Trek bedachte framesystemen.

Colnago
Oud Raboprofs zijn nog vol lof over Colnago. Naast de zeer degelijke reputatie kleeft er ook iets glad Italiaans aan het imago van de fietsen. Wat wil de Colnagoberijder nu precies zeggen? Typisch gemengde signalen.

Cube, Bulls, Stevens en Focus
Je kunt er tegenwoordig een fortuin aan uitgeven of er profraces mee winnen en toch blijft Cube dat Duitse budgetmerk. Wie kan het dan nog laten om bij een Cuberijder te denken: zuunige kniepert. Voor landgenoot Stevens geldt precies hetzelfde. Het Duitse Focus heeft net wat meer te bieden maar kampt met het euvel waar veel mooie Duitse mensen mee zitten: knap maar ze maken niks bij je los.

Rose/Red Bull
Postorderbedrijf voor fietsen, die je ook nog eens zelf in elkaar moet knutselen, of je moet even naar Bocholt willen rijden om er eentje in Biketown uit te zoeken. Er zijn Nederlandse fietsenmakers bekend die de Rosebezitters richting grens jagen als ze zo’n Ikeafiets in de zaak krijgen.

Look
Wie heeft ooit bedacht om een bovenbuis te laten overlopen in een stuur? Dat is idioot, voor mensen die hun fietsbroekbretels over hun shirt doen.

Merida
Een beetje een sletje. Fiets voor de hoogste bieder, tegenwoordig Bahrain. Niet een fiets die veel complimenten uitlokt. Het Nederlandse Meridacentrum staat in Apeldoorn, dat toch tot de meest karakterloze steden van het land behoort. Misschien zegt dat genoeg.

Sensa
Houd je moeder voor de gek. Een Italiaanse naam op het frame plakken en dan stiekem gewoon uit Almelo komen. Voor de dijk- en polderstoempers. Wel hulde dat ze het zelfstandig blijven redden.

Ridley
Wat koopt u zoal van Belgische makelij? Bonbons en niet veel meer toch? Dan is het pure lef om een Belgische Ridleyfiets te kopen. Desondanks de betrouwbare leverancier van Lotto. Trekt ook steeds meer Nederlandse kopers.

Chinarello
Zie je iemand wit wegtrekken bij een afdaling? Dan hebben ze hun fiets misschien via Alibaba besteld, via de achterdeur (van de afvalcontainer) van de carbonfabriek. Lijkt net echt, kan ieder moment in duizend stukken uit elkaar spatten.

Wilier
Ook het peloton kent zijn dandy’s en die rijden bij voorkeur op een Wilier, tenzij ze een Pegoretti kunnen betalen. Soms zie je ze radeloos voor 20 meter onverharde weg staan, want er zal toch een krasje op het frame komen.

Orbea
De bezitter van een Orbea heeft een onweerstaanbare drang om op te vallen. Als het woord patserig op een merk van toepassing is, dan is het Orbea. De cabrio onder de fietsen.

Lapierre
Lijkt oerFrans maar behoort gewoon tot het Nederlandse Accell-concern. De Boursin onder de fietsen.

Chigaporini
Dus je bent naar een Italiaans gehucht gereden om daar bij een hoogbejaarde mopperende Italiaan, wiens opa ooit derde werd in een Giro-etappe en daarmee voor eeuwig dorpsheld, waarna hij gelijk maar fietsen onder zijn naam ging verkopen, een fiets te kopen die niemand heeft en niemand kent? Gefeliciteerd, je bent uniek! Met je Chigaporini of hoe het ook mag heten en de tweeduizend verhalen die erbij horen. Waaronder de anekdote over de klant die het woord Shimano in de winkel liet vallen en met pek en veren het dorp is uitgejaagd. Je zal de fiets zelf krachten toekennen alsof het De Kameleon van Sietse en Hielke Klinkhamer is. Anderen zien een onbekende fiets.

BMC
In enkele jaren geëvolueerd van een wat moeilijkdoenerige fiets naar steeds meer gestroomlijnde modellen. Zie je recreanten op de profmodellen dan mag je ze uitlachen. Die schijnen namelijk zo stijf te zijn dat je er gebroken vanaf stapt. Dan neem je het zondagsrondje echt te serieus.

Storck
Iets te poenerige fiets. Soort van Audi. Voor mensen die zo’n wit klassiek beeld in hun tuin stiekem best mooi vinden.

Batavus/Gazelle
Vergane glorie. Bereden door oude mannen of mensen die het eens willen uitproberen op een goedkope tweedehands.

De Rosa
De frivole variant van de Willier met een mal hartje in het logo. Leverde ooit mooie fietsen voor het vermaarde Gewiss. Er wordt gezegd dat zelfs de fietsen daar met epo werden geïnjecteerd, je weet immers maar nooit. Aziatische frames die in een vervallen Italiaanse fabriek worden bestickerd. Nu voor fietsers die plat gaan voor een zwoele naam en diverse kleurtjes op het frame. Komt overeen met bloesjes en jasjes met een bloemetjesvoering.

Cannondale
Google Cannondale en je krijgt mountainbikes op je scherm. Het enige wat nog echt eigen is op een Cannondale zijn de tandwielen voor. De rest neigt naar eenheidsworst.

Eddy Merckx
Het kwakkelende merk is overgenomen door Ridley en de naamgever zou zich er wat meer mee gaan bemoeien. Een roemrucht verleden en de naam van de Kannibaal is nog geen garantie voor eeuwig succes. Is een tijd zo weinig verkocht dat je berijders vooral kon vragen: goh, bestaat dat nog?

Staal
De nieuwe manier om je te onderscheiden is terugkeren naar staal. Ofwel op de toppers van weleer (RIH, Eddy Merckx, Koga Miyata, Gazelle). Of voor de baarddragende, koffieboonmalende, getatoeëerde, vinylkopers. Je krijgt er wel een unieke en hele goede fiets voor terug. Echt iets voor Laurens ten Dam na zijn carrière.

Felt
Wordt vaak uitgesproken als flets, vanwege het imago. Amerikaans karretje. Populair onder triatleten, typisch een fiets om ongekende wattages op los te laten. Wat ooit werd bewezen door Marcel Kittel die ondanks zijn enorme getrek en gesleur in sprints de fiets niet kapot kreeg.

Scott
Amerikaanse Zwitsers die begonnen met skistokken en motorbrillen, waarna ze ook nog eens fietsen gingen maken. Verwierven faam door het ligstuur te leveren die het cruciale verschil maakte tussen Lemond en Fignon. De fiets lijdt onder het imago van zonnebrillen, skijacks, motoren en geveerde voorvorken.

Jan Janssen
Baalt u ook zo dat Batavus en Gazelle geen racefietsen meer maken? Gelukkig hebben we Jan Janssen nog, die past mooi achter op de camper als u op vakantie gaat naar Zuid-Frankrijk en ook de piepers van huis meeneemt.

Van Nicholas
Titanium, vintage kleurtje, stevig ros. Je zou de Van Nicholas bijna mysterieus gaan vinden, totdat je erachter komt dat ie tot de Koga-familie behoort en uit Numansdorp stamt. Een beetje alsof je een vrouw hebt die niet heel knap is, maar wel je ‘maatje’. De bedenker maakt inmiddels weer ander titanium onder de naam J. Guillem.

Isaac
Wie het geld in de zak voelt branden en graag verkopers gelooft, die zeggen dat ze er zelf ook eentje hebben, loopt al snel met een Isaac uit de winkel. Net als dat ze op een zaterdag onvermoed een high end keuken kopen met draadloze ontbranders, thermische carbonwekkers en op afstand bedienbare kranen. Leuk, maar soms wil je gewoon een eitje bakken of een kasseistrook nemen.

Cipollini
Serieus? De fiets ziet eruit als zijn naamgever: patserig, schreeuwerig, en seksistisch. Wil niet rijden als de fietser zijn benen niet heeft geschoren.

Gios
Volgens Roger de Vlaeminck de beste fiets die er is. Maar ja, Roger de Vlaeminck, wil je die als ambassadeur? Op en top Italiaans met tierelantijntjes, frutsels en overal Campagnolo. Heeft fervente aanhangers. BRILJANTE FIETS (een Gios-fetisjist weet waar we wonen en staat zo met een blauwe knuppel uit Turijn voor de deur).

Haibike
Dat de bezitters van een Haibike masochisten zijn, is al te zien aan de fiets die zo’n vreemde vorm heeft dat het lijkt alsof ze er mee tegen de muur aan zijn gereden (wat wij ook zouden doen met zo’n fiets). Maar het is zo erg met ze gesteld dat ze vroegen waarom de Haibike niet vermeld werd in deze lijst. Dit is dus het type dat waarschijnlijk juichend met een aankoop van de Action thuiskomt.

Argon18
Afkomstig uit de triatlon is Argon18 ook gewone racefietsen gaan maken. Astana fietst er inmiddels mee, jammer genoeg in hun eigen lelijke kleur. Onder recreanten zie je af en toe een stoemper op een Argon18.

* de schrijver van dit artikel is in het bezit van een Eddy Merckx Mourenx, beetje een toerfiets voor vijftigplussers. Is ook te vinden op een Concorde in PDM-kleuren vanwege de nostalgie (en zie: staal).

 

Alex van der Hulst
Laatste berichten van Alex van der Hulst (alles zien)