“Peter Winnen! Peter Winnen!” We staan op de flanken van een Franse col als mijn vader enthousiast de grote Nederlandse renner van dat moment aanmoedigt. Totdat een andere Nederlander op die berg hem komt vertellen dat Peter Winnen al een paar uur geleden voorbij is komen fietsen. De Tour kijk en luister ik met mijn vader in de zomervakanties. En deze ene zomervakantie in Zuid-Frankrijk gaan we er zelfs naar toe. Maar de rest van het jaar heb ik weinig met wielrennen. Tot ik Homas Tour ontdek.
Bij een buurman in de straat kan ik het bordspel lenen. Een zwarte doos en een wielrenner met een rood-zwart-geel shirt op de voorkant. Het bord zelf heeft een parkoers met een kasseienstrook, twee bergen en tussensprints. Met vier landenploegen van België, Frankrijk, Duitsland en Nederland kun je zelf bepalen hoe je over het bord fietst. Een etappe met twee bergen en drie tussensprints? Of een korte etappe alleen over een kasseienstrook met maar één sprint en dan meteen naar de finish? Als een waar Jean-Marie Leblanc organiseer ik mijn eigen wedstrijden.
De vier poppetjes per ploeg geef ik natuurlijk de namen van de helden van dat moment. Gert-Jan Theunisse, Steven Rooks, Stephen Roche, Pedro Delgado, Marino Lejaretta, Raul Alcala. En de grootste helden van dat moment: Greg LeMond en Laurent Fignon. Hun strijd om secondes volg ik op TV en op het gele blokje op de voorpagina van de Volkskrant met de top-10 van het klassement en de etappe-uitslag. Ik hou van getallen en statistieken. De 8 seconden winst van LeMond op de professor is dan ook het grootste hoogtepunt van de Tour voor me. In Homas Tour kan ik me uitleven met het scoreblok. Een tussensprint levert 5, 3 of 1 punten op en het eindresultaat van de etappe levert punten op. Zo is een algemeen klassement te berekenen, een berg- en puntenklassement en een ploegenscore.
Waar ik de echte tour in de zomervakantie buiten met mijn vader en broer volg als ‘NOS Radio Tourflits!’ uit de radio schalt, terwijl we aan het klussen zijn, speel ik op mijn kamer in mijn eentje een complete tour na op het bord van Homas Tour. En het spel zit ingenieus in elkaar. In de bergen staat een getal op een vakje dat je van je worp moet aftrekken, zodat het fietsen in de bergen zwaarder is. Hoe hoger op de berg, hoe meer van je worp af moet.
Op de kasseien zijn die getallen grilliger en zijn er ook vakjes zonder getal waar je gewoon kan doorfietsen. Je kan met krachten smijten doordat je voor iedere renner krachtenkaartjes hebt. Daarmee kan je 1 (in de bergen of op de kasseien) of 2 (op het vlakke) dobbelstenen vervangen en je zo verzekeren van een flink snok eraan te geven. Gooit de renner voor je hoge ogen, dan kan je die volgen waardoor een ‘treintje’ ontstaat, maar je kan ook demarreren en de anderen achter je laten. Het spel heette oorspronkelijk dan ook ‘Demarrage’. (En in het Duitse ‘Um Reifenbreite’, een banddikte.)
Om de regels weer uit zoeken, moest ik een computervariant van het bordspel downloaden (http://homastour.tripod.com/). Fantastisch dat deze bestaat! Het bordspel heb ik namelijk al jaren niet meer gespeeld, dat moest weer terug naar de buurman in de straat. Wel heb ik op een groot stuk karton zelf het bord nog nagetekend en met eigen pionnetjes en een zelfgemaakt scoreblokje nog mijn eigen Homas Tour gespeeld. Maar dat was toch net minder dan die kartonnen wielrennertjes op houten onderstukjes van het echte spel.
Jaren later ga ik met mijn broer naar de Tour de France als die Maastricht aandoet. Een urenlange treinreis om er te komen en we denken slim te zijn door bij een brug te gaan staan: ‘Dan moeten ze omhoog en gaan ze niet zo snel’. De renners flitsen voorbij en net als in de vakantie in Zuid-Frankrijk hebben we meer gezien van de reclamekaravaan die voor de renners uit rijdt, dan de van de renners zelf. Nee, de Tour in echt bezoeken is geen succes geweest. Beter kan ik genieten van mijn zelf bedachte wedstrijden met Homas Tour. Toch eens zoeken of ik dat stuk karton nog ergens kan vinden bij mijn ouders op zolder.
- Mollema virtueel in het geel: de Tour spelen op je Android - 16/07/2013
- Een heuse Jean-Marie Leblanc met Homas Tour - 22/05/2012
Dan moet je eens kijken naar de foto’s op http://users.telenet.be/wielerbordspellen/index.htm. En het bijbehorende forum (http://wielerbordspel.messageboard.nl/forum/ – Homas Tour Pro) eens bezoeken.
Tja…. ik zal een jaar of 10 geweest zijn toen ik -geinspireerd op het spel Demarage, ik ben namelijk een dik decennium ouder dan Jasper- op een groot vel papier mijn eigen touretappes ging tekenen met vakjes, bergen, tussensprints enzovoort. De renners werden “geleend” van het mens-erger-je-niet spel (naast rood, geel, groen en blauw ook nog paars, oranje, bruin en zwart, want we hadden een extende version). Met stickertjes gaf ik de pionnetjes rugnummers, zodat ik Guimard kon onderscheiden van Thevenet en Van Springel van Godefroot. Het sterkste kwartet bestond uit Ocana, Pedro Torres, Galdos en Fuente. Ijverig en zo eerlijk mogelijk dobbelend speelde ik uren aan een stuk. Zo eerlijk mogelijk, want af en toe moest ik Zoetemelk wel wat helpen. Maar dat is nooit hardop uitgesproken.
Haha. Mooi, Har! Jouw verhaal doet me een beetje hieraan denken: https://hetiskoers.nl/2010/tour-de-knuffels/
Hehe, bij mij eindigden Rooks, Theunisse en Breukink ook altijd opvallend hoog. Maar dat was puur toeval natuurlijk! Die dobbelsteen rolde dan net van het bord af en dus moest ik die wel opnieuw gooien. Doe je niks aan…
Wat een belevenissen en wat leuk om dit van je eigenste zoon te mogen lezen. Ik weet nog dat wij op de de Nederlandse Alp de renners wel van verre zagen aankomen en vlak voor onze neus Fignon (zoals de Rotterdammer een Fransman op stang probeerde te jagen zei: Fig-non; nee zei de Fransman Finjon; antwoordde de Nederlander: die ken ik niet) demareerde. Dat was spannend en fantastisch. Het bord kan ik mij nog herinneren, maar jouw inspanningen daarop niet. Fietsend geven wij als ouders nog steeds het goede voorbeeld….dus: er is meer dan alleen maar een ritje voor een pilsje!
Pa.
Man, wat een trip down memory lane dit, echt heel tof… Ik kan me inderdaad het spel nog herinneren en dat we het soms samen speelden, maar meestal jij alleen, de nagetekende versie, jouw tic met getallen en tourtijden, yep! … En ons tripje naar Maastricht was ik alweer bijna vergeten… drie uur in de trein heen, de tour die in 5 seconden aan ons voorbij flitste en toen weer 3 uur terug…geweldig! Zoiets zouden we eigenlijk nog een keer moeten doen.
Voor mij is de Tour zelfs iets geworden wat me in de loop der jaren altijd heeft achtervolgd. Met mijn vriendin op vakantie in Normandië kwamen we van de ene wegversperring via de volgende wegversperring aan op onze camping, veel later dan onze bedoeling was… Wat bleek, de Tour versperde precies onze route.
Jaren later, weer op vakantie, dit keer Parijs, lekker op een terrasje zitten en langzaam zien we voor onze neus een hoe de oversteek wordt verspert naar waar we na de koffie naartoe willen. Een vrachtwagen met dranghekken. Een vrachtwagen met reclameborden, een helicopter boven ons verstoord de rust op het terras, inmiddels drommen mensen samen en niet veel later komt de Tour, één groot peleton, ons voorbij. Daarna wordt alles weer afgebroken en kunnen we eindelijk weer oversteken… Ja broer, het lijkt me echt leuk om de Tour de France nog weer eens op te zoeken en in het echt te bekijken, gewoon de hele dag wachten op een berghelliing tot ze voorbij komen… serieus, dat lijkt me echt leuk, ga je mee?
Doen we! Nemen we pa ook mee. Maar dan ga ik niet voor minder dan Alpe D’Huez, de Aspin, Tourmalet of een andere fameuze col. En trekken we allemaal een duivelspakje aan en nemen we een drietand mee en rennen we zo lang als we kunnen met willekeurige renners mee…
Jullie kunnen ook gewoon naar Luik, daar start de Tour dit jaar :)
De Tourmalet is ook fantastisch…heb wij (ma en pa) ook al eens La Grande Boucle omhoog zien komen. Dan ren je absoluut niet ver mee.
He Jasper, nou ik heb em hoor. Het bordspel Homas Tour. Die via Marktplaats in Zwolle, was zelfs in mijn wijk, bijna om de hoek, als nieuw want nooit gespeeld, dus dit moest gewoon zo zijn.. (en voor de helft vd prijs). Hehe. Grappig dat 1 blog je eigenlijk in een splitsecond doet beslissen, ik wil dat spel. Voor straks als de kids wat ouder zijn, zei ik maar tegen Thirza. Mijn tourkoorts is meteen gaan stijgen. Eerst maar eens t EK. Wie weet kunnen we nog eens een avondje homas touren. Bedankt!
Groeten, gerben
Damn! Gewoon gekocht ook! Ik stond vandaag in een spellenzaak in Utrecht waar het voor 55 euro te koop was. Een compleet spel met een doos die nog intact is, kan nog wel meer waard zijn, denk ik zo. Ik kom zeker een keer Homas Toeren! (en misschien koop ik het in de tussentijd zelf ook nog). Ik zag overigens ook nog een ander wielerspel dat er ook wel gaaf uitzag…