Het is Koers! krijgt recentelijk berichtjes uit Texas. Met het verzoek of we de inhoud daarvan aan onze lezers willen doorgeven. Dat doen we natuurlijk graag, al was het maar omdat de afzender nogal klaagt dat hij het ook niet makkelijk heeft tegenwoordig. En dat leek ons nog zacht uitgedrukt. Vandaar, elke dag Telex uit Texas, voor u vertaald door @Ponckster.

O ja, het is vandaag haantje de voorste dag hè? Ik vond het altijd zo vermoeiend, dat hele 14 juli. En nee, niet die jaarlijks terugkerende discussie over de uitspraak. Zwie-jè, klaar. Juliette is een rondemiss. Maar je bent dus van het ontbijt tot het avondeten bezig renners terug te halen die elke verkeersdrempel bestormen alsof het de Bastille zelf is. Het begint ’s ochtends al met die Franse ploegleiders. Staan in de ontbijtzaal donderspeeches te geven: ‘Ja, kinderen van het vaderland, de dag van de glorie is gekomen!’ En dan allemaal met hun croissants zwaaien alsof de revolutie terugkeert als je er maar genoeg Nutella op smeert. Uitslovers.

En als je dan na de etappe eindelijk in je bed ligt in wéér zo’n verschrikkelijk hotel begint de burgemeester van het tochtige gehucht waar je bent het vuurwerk van z’n kinderen af te steken. ‘Grand spectacle de feu’ staat er altijd aangekondigd op dat treurige stadhuis van ‘m. En ondanks dat het meestal om armoedige zevenklappers van de plaatselijke supermarché gaat maakt het altijd verdomde veel lawaai. Johan heeft ooit in 2001 alle aanplakbiljetten met een dikke stift veranderd in Grand spectacle de pleut. Kwam er niemand. Prachtig.

Enfin, ik geloof het wel vandaag. De hele dag Francaise de EuropAG2R in de aanval en het rode rugnummer gaat bij voorbaat naar de Fransoos die het meeste op Robespierre lijkt. Veel plezier ermee, ik ga weer terug naar bed. Fraternité mijn hoela.

Anne Spapens-Hamminga
Laatste berichten van Anne Spapens-Hamminga (alles zien)