Ze bestaan echt hoor, mensen die geloven dat Lance Armstrong onschuldig is. Een recent onderzoek in de Verenigde Staten toonde aan dat slechts zeventien procent gelooft dat de Amerikaanse tourwinnaar nu en dan eens de inhoud van een apothekerskastje gebruikte voor iets anders dan het bestrijden van een ordinaire verkoudheid. Eddy Merckx blijft geloven in Armstrong en Mart Smeets is een beetje diezelfde mening toegedaan. De Nederlandse éminence grise voerde tijdens de voorbije tour zelfs de topadvocaat Bram Moskovicz op om de onschuld van Armstrong aan te tonen. Dat is vreemd: er zijn zoveel directe en indirecte bewijzen gevonden dat ieder ander al veroordeeld zou zijn. Maar ja, Armstrong is een prachtig voorbeeld van The American Dream: een jongen met een vreselijke rotjeugd die alleen maar op basis van wilskracht, en het nodige talent natuurlijk, het kon brengen tot een superkampioen. Een instelling die het effect van doping ruimschoots overschrijdt. Het leven van Armstrong, dat is geen jongensboek meer. Dat is een kinderbijbel. Maar net als in elke kinderbijbel zijn de wreedheden en alle denkbare zondes die in het echte Boek staan er uitgehaald.
Maar goed, ondertussen heeft iedereen kunnen lezen wat de gevolgen zijn van de beslissing die Armstrong heeft genomen door de strijd op te geven en de boel dan maar te laten zoals die is. Enough is enough, zoals Armstrong het schreef in zijn brief aan de USADA. Slimme zet van Armstrong: door de handdoek in de ring te gooien kunnen zijn verdedigers in een volledige staat van ontkenning blijven leven.
Tja, de brief van Armstrong. In zijn geheel niets anders dan een brutaal en cynisch werkstukje met straffe taal om een wankele positie te maskeren. Nergens staat nog de bewering dat hij zuiver reed, alleen de opmerking dat hij played by the rules èn dat hij honderden keren is gecontroleerd en nooit positief is bevonden. Ook ronduit schokkend is de bewering dat de USADA iedereen bedreigde die hen niet willig waren. Stel dat het waar is, dan lijkt dat toch verdacht veel op zijn jarenlange hetze tegen sommige renners, journalisten die op een zwarte lijst werden gezet, zijn intimiderende manier van handelen en het bedreigen van iedereen die hem in de weg stond. Niet direct het gedrag van een man die onschuldig is en niets heeft te verbergen.
Los van al dat juridische gekrakeel, valse waarheden, getuigenissen, afgekochte positieve controles en verdachtmakingen stel ik mezelf al jaren een vraag bij Armstrong, Vraag waarop ik tot heden nog nooit een antwoord heb gekregen. Daarom wil ik deze hier met plezier herhalen. Je weet immers nooit.
Waarom was Armstrong tijdens zijn actieve loopbaan zo fel tegen renners die probeerden het spel eerlijk te spelen? Waarom vond hij een renner als Christophe Bassons verachtelijk?
Kijk, daar zou ik nu eens een antwoord op willen hebben.
Nu ik toch bezig ben: wellicht kunnen al die mensen die nog in de onschuld van Lance geloven zich ook die vraag eens stellen.
En proberen een antwoord te formuleren dat voor hen bevredigend is.
- Land van wielrenners: voorjaar - 20/02/2017
- Nieuwe muziek voor #TDF programma’s: deel 2 - 19/07/2016
- Nieuwe muziek voor #TDF programma’s: deel 1 - 08/07/2016
Beste Herman,
Ik denk dat veel van de Lance- fans niet zozeer geloven dat Lance onschuldig is, waar het,mij toch in elk geval,hier om gaat is dat er nu iemand veroordeeld word op basis van verklaringen van mensen die hem niet goed gezind zijn.duidelijke bewijzen zijn nooit getoond. Stel je voor dat de gehele ‘het is koers’ redactie tegen Herman C. zou zijn, en de politie pakt je daarom maar op. Dat is vreemd, en daarom is de zaak Armstrong zo vreemd.
Natuurlijk had Armstrong iets te verbergen,en was hij daarom extra fel tegen renners die openlijk voor de schone wielersport uitkwamen. In het specifieke geval van Bassons,die man schreef anti-lance columns. Ik denk niet dat er veel mensen niet zo geirriteerd zouden reageren als iemand dat zou doen waarmee ze samen werken. Denk ook niet dat Bassons slachtoffer is van Lance, meer van de dopingmaffia in het peloton.
Baste Bas,
Denk je echt dat als USADA geen hard bewijs zou hebben en enkel wat getuigenissen en horen zeggen , Lance de handdoek zou gooien? Think again.
Het bewijsmateriaal komt er nog aan in de komende weken.
Het verhaal is iets gecompliceerder. Armstrong mocht van USADA het bewijs niet inzien, voor de rechtzaak begon. hij kon zich op deze manier dus ook niet voorbereiden op de zaak. in een modern rechtsysteem heeft elke verdachte het recht bewijs dat tegen hem/haar verzameld is, in te zien. waarom hier dan niet? stuurde USADA bewust af op een opgave door Armstrong? andere gedachte: Merckx en Zoetemelk zijn meerdere keren gepakt op dopinggebruik.. gaan we die mannen ook kielhalen?dan denk ik dat het lijstje tourwinnaars behoorlijk kleiner word.
Waarom zeg je dan dat er geen bewijs is? Als er alleen getuigenissen zijn kunnen die toch zonder weerlegd worden door Lance en zijn leger duurbetaalde advocaten (dezelfde die Clinton heeft geholpen in Lewinski affaire trouwens)?
Wat betreft Merckx enz… Wat doe je dan met verketterde recente dopingzondaars? Zijn Ulrich, Valverde, Basso, Piepoli en Ricco, ………. x50 ook nog steeds grote, bewonderenswaardige sporthelden?
Er is geen bewijs openbaar gemaakt. het duurbetaalde advocatenleger van Armstrong wilde de bewijzen inzien, maar kreeg geen toegang.. dat noem ik vreemd. of er nou wel of geen bewijs is, het zou openbaar gemaakt moeten worden. maar ik vrees dat het nooit naar buiten komt, onder het mom van “geen zaak etc” en dat Armstrong dus altijd verdacht/schuldig (afhankelijk van in welk kamp je zit) zal blijven. innocent until proven guilty.. en dat proven, dat hebben ze nog niet gedaan…
Wat me stoort in deze hele discussie is:
a. het feit dat tallozen die toentertijd begeesterd voor de tv genoten van het wielrennen, nu hel en verdoemenis afroepen over Armstrong, terwijl er in de goeie ouwe tijd gewoon een heel peloton rondreed dat zich op dezelfde manier ‘prepareerde’
b. de, in dit geval met name Amerikaanse, moraalridders, die terwille van ‘de waarheid’ zelf ook te pas en te onpas met hun eigen regels spelen. (Als hij meewerkt houden we ons aan onze 8-jarenregel, anders niet)
Ik ben een wielerfan en zag Armstrong graag strijden op de fiets. Daarnaast is hij niet het type dat op mijn verjaardagsfeestjes komt. Hoeft ook niet. Maar al dat schijnheilige geroep van mensen die ooit nog juichend aan de kant stonden als hij voorbij kwam, daar hou ik ook niet van. Enough is enough. Klaar d’r mee.
a) Het is nog maar de vraag of de rest van het peleton even geprepareerd was.
b) Sinds de EPO-doden van de jaren 80-90 is doping z’n onschuld verloren. Het is nu bloedlink om met doping aan de gang te gaan, getuige Ricardo Ricco. Een sport waar je een vijftal doden per jaar kunt verwachten heeft geen overlevingskans, dat heeft dan niks meer mat moraalridderij te maken.
En laten we wel zijn, de Tours van Armstrong waren even dodelijk saai als die van Indurain.
Wie zijn die epododen dan? Oosterbosch, Connie Meier, Johannes den Draaier en in 2006 dan? Sulkers en Wallaard?
Wie weet jij en hoe weet jij het dan?
ik heb nooit juichend langs de kant gestaan voor Armstrong, daarvoor was hij te veel een grote eikel. Zeker toen hij renners begon aan te vallen die dingen zeiden die zijn cultus zouden kunnen beschadigen.
Lance is een zevenvoudig tourwinnaar, maar zelfs de beste doping kon hem niet afhelpen van dat verschrikkelijke karakter van hem.
Ik denk dat Armstrong ze als bedreiging zag. Voor Bassons is dat evident. Simeoni getuigde tegen Ferrari, en impliceerde daarbij Armstrong indirect. Klaarblijkelijk reageert Armstrong met intimidatie op bedreigingen.
Wat je er ook van vind, van iedere generatie wielrenners dopeert minstens een deel zichzelf. En de nieuwe dope is er altijd eerder dan het nieuwe opsporen. Het is onmogelijk om fan te zijn van een topwielrenner en zeker te weten dat die zich niet dopeert. Daarom blijven de overwinningen van Museeuw voor mij tellen, daarom blijf ik de strijd tussen Armstrong en Ullrich een mooie strijd vinden. En daarom vind ik het zonde dat ik Contador en Vinokourov een tijdlang op het strijdtoneel heb moeten missen. Ik zou het liefst een wielersport zien waar het verschil alleen wordt gemaakt door natuurlijk fysiek vermogen, tactisch inzicht en karakter, maar die wielersport bestaat niet. Dan is de keuze niet meer kijken of dope accepteren. Ik accepteer dope.
Pijnlijk, maar mooi gezegd.
Ben bang dat ik het daarmee eens ben.
Het beste artikel dat ik gelezen heb in deze zaak. Dat komt natuurlijk ook omdat ik het er volkomen mee eens ben. Armstrong was geen renner maar een merk, iets waar Amerikanen in uitblinken. Denk aan Jordan, Woods, Phelps, Lewis en nog een rijtje uit de Amerikaanse sporten. Zo’n merk wordt met een bulldozer in de markt gezet, daar moet alles voor wijken, vooral alles wat er tegen is. Aangezien de wielerwereld in die jaren vergeven was van de doping moest, om er in uit te blinken, wel gebruikt worden. Dit hele merk was een combinatie van commercie, politiek, list, bedrog en talent. Natuurlijk was het niet de bedoeling dat het ooit fout zou gaan. Een andere kant van Amerika is dat als aanklagers of journalisten zich ergens in vastbijten er heel veel mogelijk is. Ook daar zijn in het verleden genoeg voorbeelden van geweest tot het aanpakken van presidenten aan toe. Het feit dat Armstrong cs de strijd niet hebben aangedurfd vind ik niet vreemd. Nu kan hij altijd nog in de slachtofferrol en anders hadden zij hem met de grond gelijk gemaakt. Ik vind het jammer dat het zo gelopen is want ik had graag die onderste steen boven gezien. Vooral voor de levens van veel beschadigde ex renners, de kleintjes.
Waarom Lance zien als een merk? Dacht je daar ook al zo over toen hij in de stromende regen als broekie wereldkampioen werd?
Lance is een sportman pur sang die zich veelal heeft gericht op het winnen van de tour de france, en dan ook nog vaak! toewijding van de bovenste plank.
Daarnaast vraag ik me af wat de bewijzen zijn van de USADA, als ze zo sterk zijn, zouden ze toch wel kunnen laten zien, of zijn ze niet zeker genoeg van hun zaak. Beschuldiging via de mail zijn mijns inziens toch minder wetenschappelijk onderbouwd (en dus bewezen) dan de vele controles.
Daarnaast moeten de mindere goden onder de betrapte renners niet piepen, want als je doping gebruikt en alsnog niet kan winnen, dan ben je wel echt een lozer! Geen talent om echt hard te fietsen, met doping proberen dat goed te maken….en het alsnog niet redden…
Natuurlijk heeft Lance geen doping gebruikt, net zomin als niemand van ons ooit gelogen of vals gespeeld heeft, net zomin als wij in ons werk nooit ten koste van een ander een positie proberen te verkrijgen.
De eerlijke, onbaatzuchtige mens, vaak sta ik bij de hofvijver te wachten, mijn zakken vol met kiezels ik vraag voorbijgangers of ze misschien een steen willen werpen, de enige die het durven zijn onze kinderen.
Ik weet dat het nauwelijks serieus bedoeld is, maar ik ga toch even in op ‘wat te doen met merckx e.d.’.
Als van Merckx nu nog een positieve uitslag zou komen van de Tour waarin hij won (onmogelijk natuurlijk, maar goed) dan zouden we hem moeten straffen naar de regels van die tijd. Dus: tien minuten straftijd in het algemeen klassement, en een geldboete.
In 1971 en 1974 zou Merckx zijn Tour verliezen, in de andere jaren niet (als het bij één dopinggeval bleef). En veel positieve resultaten (zoals bijv. EPO) zouden niks uitmaken, omdat ze toen niet op de dopinglijst stonden.
Bovendien is er op dit moment een verjaringstermijn van acht jaar, die ingaat bij het begin van het onderzoek. In dat opzicht is Merckx dus ook safe (tenzij er een dopingonderzoek loopt dat in 1982 of eerder gestart is, maar dat lijkt me onmogelijk).
De enige uitzondering is als hij de spil was in een groot dopingnetwerk, wat nu dus bij Armstrong geclaimd wordt.
Zelfs als Merckx zou bekennen dat hij alle doping nam die er was, dat hij een motortje in zijn fiets had, organisatie en tegenstanders omkocht, en een tweelingbroer had met wie hij af en toe wisselde, dan nog is het juridisch onmogelijk om hem zijn Touroverwinningen af te nemen.