Eerder deze tour schreef ik dat de Tourmalet de meest mythische berg is uit de Tourgeschiedenis. Nou, de Galibier is een heel goede tweede. Zo hoog dat de zuurstofnood al halverwege de beklimming toeslaat, zo lang dat er geen einde aan lijkt te komen, vaak in extreme omstandigheden. De Galibier heeft alles wat een alpencol moet hebben.
De Galibier werd voor het eerst gerond door Émile Georget in de Tour van 1911. Sindsdien heeft het peloton de pas (oorspronkelijk aangelegd door Franse genietroepen) nog 59 keer bedwongen. Eén keer lag de aankomst bovenop, voor het honderdjarig jubileum van de Galibier in de Ronde van Frankrijk in 2011. Het was Andy Schleck die er, net als tijdens de jubileumeditie van de Tourmalet, na een geweldige etappe als eerste bovenkwam.
De mooiste beklimming van de Galibier vond plaats tijdens de lelijkste Tour. De Tour van 1998: Le Tour Dopage, Tour de Farce. Alles is al gezegd en geschreven over die Tour. Wielrenners die als criminelen uit hun hotelkamers werden gesleurd, hele ploegen die uit koers gezet werden of zelf afstapten, ploegleiderswagens met kofferbakken vol EPO, het is allemaal genoegzaam bekend. Gefietst werd er echter ook in 1998, ook over de Galibier.
Het is de vijftiende etappe en Jan Ullrich staat stevig in het geel. Der Jan ligt perfect op schema om zijn tweede Ronde van Frankrijk op rij te winnen en na Miguel Indurain een volgende Tourhegemonie te stichten. Er staat een monsterlijke alpenrit op het programma over de Croix de Fer, de Télégraphe en de Galibier, met finish bergop in Les Deux Alpes. Deze etappe goed doorkomen en de Duitser heeft de eindoverwinning voor het oprapen.
Na de start in Grenoble slaat al snel het weer om. Het gaat steeds harder regenen en de temperatuur daalt snel. Tegen de tijd dat het peloton, met de belangrijkste favorieten nog bij elkaar, de voet van de Galibier bereikt, zijn de omstandigheden apocalyptisch. Met nog zes kilometer tot de top van de Galibier knalt er een renner weg uit de favorietengroep. Door de mist en de regen heen kan de televisiekijker nog net de celestekleurige Bianchi, de karakteristieke gebogen houding en het kale hoofd getooid met bandana van Marco Pantani herkennen.
Ullrich kan niet reageren en Pantani is helemaal los. Achter hem proberen andere kopmannen amechtig het gat te dichten, zonder succes. Op de top van de Galibier heeft hij alle koplopers ingehaald en heeft hij al bijna drie minuten voorsprong op Ullrich. Il Pirato stort zich in de kletsnatte afdaling. Ver achter hem is Ullrich zo doldwaas gefietst dat hij vergeet een regenjasje aan te pakken.
Marco Pantani vliegt Les Deux Alpes op en wint glorieus de etappe. Een onderkoelde en moreel gebroken Ullrich verliest bijna negen minuten op de Italiaan. Pantani wint die gewraakte Tour van 1998. Ullrich zou de Ronde van Frankrijk nooit meer winnen. De verwachte hegemonie bleef achter in de mist van de Galibier.
- Etappe 21: over de traditie van de Champs-Élysées - 28/07/2019
- Etappe 20: over nachtkaarsen - 27/07/2019
- Etappe 19: over de man met wie het allemaal begon - 26/07/2019
Geef een reactie