Foto Loua van Loon
Zien we de geboorte van de wielerhooligan?
De koers is van het volk. Er is bijna geen enkele andere sport waar je zo dichtbij de wedstrijd kunt zijn als in de wielersport. Gratis, dat ook nog. Want op Carrefour de l’arbre geen tourniquet voor tickets. Geen suppoosten, geen ME en geen fietseenheid van de politie die je te pas en te onpas staat te filmen. Het zou me wat zijn.
In het coronajaar 2020 dacht ik dat de A.S.O. de sprong zou wagen. Dat ze Alpe d’Huez tot million dollar mountain zouden maken. Kaartje kopen, registreren, crowd control. Het zou vanuit marketing oogpunt een heleboel oplossen. Want wie kijkt nu eigenlijk de koers? (antwoord: het volk).
Dat de koers van het volk is, betekent ook dat het volk de koers maakt. De Vlamingen in de Ronde. De Fransen in de Tour. De Italianen in de Giro. Hollanders in de Amstel en ga zo maar door. Ieder de eigen stijl, maar altijd dichtbij de koers.
Toch lijkt er een kleine verandering gaande. Zien we de geboorte van het wielerhooliganisme? Want wat tot voor kort nog als incident werd afgedaan, begint stilaan een trend te worden. Van ‘heckling’ werd het punaises op de weg. Van boe-roepen wordt het bier en urine gooien.
En de gekte op een berg en langs de kant verandert langzaam in een gekte tegen de renners. Met als toppunt het incident met de bidon van gisteren in de herenkoers. En wie de foto’s van onder anderen Leon van Bon en Kristof Ramon heeft gezien, weet dat Mathieu ook al een lading over zich heen had gekregen, voordat hij in Roubaix mocht gaan douchen.
Het hooliganisme in het voetbal is van een ander niveau. Dat gaat om identiteit. Om het kamp van A tegen B. Schijt hebben aan alles. Over waarden, over het verdedigen van die waarden. Het is een subcultuur. Daar is het vechten en de agressie slechts een onderdeel van.
We zullen niet snel 100 VDP-fans tegen 100 WvA-fans zien knokken in een veld. Maar het is ook zaak dat we het niet zover laten komen.
Of het in het fietsen ooit zover zal komen, lijkt mij niet. Maar de scheurtjes in het bastion beginnen wel duidelijk te worden. De grens van het toelaatbare wordt steeds vaker en steeds duidelijker overschreden.
Als de incidenten aanhouden, dan gaat de roep om strengere controles (fouilleren, anyone?) en crowd control strenger worden. De UCI en ASO kennende zal een maatregel pas ter tafel komen bij een dode, maar zelfs dan zal het nog duren voordat er kordaat wordt ingegrepen.
Men zal de mensen vragen om minder grote glazen mee te nemen of een kleinere bidon.
Het is aan de mensen om elkaar te corrigeren, elkaar aan te spreken en desnoods aan te pakken. Want alleen dan blijft de koers de koers. Alleen dan kan het volk het volk blijven en zo dichtbij komen als ze nu kunnen komen. Alleen dan is het goed volk.
En goed volk, dat zien we maar al te graag.