Verjaardagskalender 17 mei: Greg Van Avermaet (1985)

Parijs-Tours, ja. Die heeft Van Avermaet in 2011 al op zijn naam gezet. Een rit in de Vuelta en een in de Tour staat ook op zijn erelijst en begin 2016 is daar de Omloop Het Nieuwsblad bij gekomen. In een sprint met een kleine kopgroep had hij zowaar Sagan weten af te troeven. Daarna had een, door een val in de Ronde van Vlaanderen veroorzaakt, gebroken sleutelbeen dikke krassen door het verdere voorjaar van de Belg gezet, zoals een kleuter met woeste halen een vel papier met een kleurpotlood bewerkt. De twijfel neemt er alleen maar verder door toe.

Tot zijn opluchting is Van Avermaet op tijd hersteld voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Bovendien stijgt het vormpeil van de Belg met dezelfde snelheid als het kwik op een lekkere zomerdag. In de Tour van 2016 wint hij niet alleen nog maar eens een etappe, Van Avermaet draagt ook drie dagen het geel. Het helpt bondscoach Kevin De Weert bij het maken van diens keuze wie de uitgesproken kopman in de Belgische selectie moet zijn tijdens de wegwedstrijd in Rio.

De Olympische gedachte dat meedoen belangrijker is dan winnen, is aan een op een grote zege gebrande renner als Greg Van Avermaet vanzelfsprekend niet besteed, maar desondanks is het starten in de wegkoers wel degelijk een bijzondere gebeurtenis voor de Belg. Zesendertig jaar eerder stond vader Ronald ook aan het vertrek. In Moskou, waar de Spelen in 1980 werden gehouden, had Van Avermaet senior deel uitgemaakt van de Belgische selectie. Hij zou de koers echter niet weten uit te rijden.

Anderhalf jaar later – deelname aan de Olympische Spelen is in het wielrennen tot en met 1992 uitsluitend voorbehouden aan amateurrenners – zal Ronald Van Avermaet nog korte tijd beroepsrenner zijn, maar als in 1985 zoon Greg ter wereld komt hangt hij de racefiets snel aan de wilgen. De hartgrondige liefde voor de koers is er echter nog altijd. In dat licht bekeken is het niet vreemd dat Ronald en zijn vrouw hun oogappel vernoemen naar een van de beste renners van dat moment, de Amerikaan Greg Lemond. Van Avermaet junior is er dus veel aan gelegen een fraaie Olympische prestatie neer te zetten op het lastige parcours aan de Copacabana.

Niet dat de Spelen in Rio het Olympische debuut zijn van Van Avermaet. Vier jaar eerder in Londen is hij ook al van de partij. In tegenstelling tot vader Ronald in 1980 rijdt Greg de koers uit, maar komt niet verder dan een roemloze 92ste plaats. Op eerbiedige afstand van de – niet onomstreden, maar dat terzijde – gouden medaillewinnaar Aleksandr Vinokoerov. Vier jaar later mag Van Avermaet in de herkansing. Al beginnen de Spelen voor de Belgische ploeg hetzelfde als in Londen. Zonder het bijwonen van de openingsceremonie.

Door de overvolle wielerkalender is de Olympische wegwedstrijd daags na het ontsteken van de vlam in het Estádio do Maracanã in Rio de Janeiro gepland. Het urenlange staan, in afwachting van de vlaggenparade, zou vanzelfsprekend een te grote belasting van de rennersbenen zijn en dus bekijken Van Avermaet en zijn ploeggenoten de ceremonie in hun hotelkamer op televisie. De winnaar heeft achteraf altijd gelijk, dus is het nu heel gemakkelijk te stellen dat dit een uitstekende beslissing is geweest van bondscoach De Weert en zijn renners.

De volgende dag rijdt Van Avermaet de hele dag attent en als hij er op anderhalve kilometer van de aankomst, in gezelschap van Jakob Fuglsang, in slaagt koploper Rafal Majka bij te halen, weet de Belg dat alleen domme pech hem nog van het goud kan houden. Majka en Fuglsang beschikken over de sprintcapaciteiten van een strijkijzer, terwijl Van Avermaet een ferm eindschot heeft. De Pool en de Deen hebben dan ook geen schijn van kans, al zullen beiden hun eremetaal op het podium in ontvangst nemen als was het een gouden plak. De mooiste aller medailles gaat echter naar een apetrotse Belg.

Getooid met een gouden helm begint Van Avermaet in de periode na Rio met speels gemak de ene na de andere grote overwinning, zoals Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix, aan elkaar te rijgen. Zijn Olympische titel heeft de ban gebroken. Greg Van Avermaet is voortaan een echte winnaar.