Bijgeloof is gemeengoed in het peloton. Veel renners hebben een vast ritueel voor vertrek of moeten ‘s ochtends per se eerst hun linker sok aantrekken en dan pas de rechter. Of precies andersom. Kan natuurlijk ook. Niet voor niets is startnummer ‘13’ in het peloton ongeveer net zo populair als Wilfred Genee bij Johan Derksen. Renners die het getal noodgedwongen
Als filmproducent Jeffrey Katzenberg op dinsdag 4 juli 1989 in Wasquehal was geweest had hij zonder twijfel met veel genoegen gekeken naar de scène die zich enkele uren na de vierde Touretappe voltrekt in een van de plaatselijke hotels. De topman van Walt Disney Studio’s zou enkele flarden uit het tafereel misschien wel hebben kunnen gebruiken voor het nieuwste project
Als de Ronde van Vlaanderen van 1974 een stripverhaal was geweest, had er tot aan de voorlaatste bladzijde in elk kader een donderwolk boven het hoofd van Cees Bal gehangen. Precies eenzelfde wolkje, soms vergezeld van een bliksem, eventueel een doodshoofdje of een rij tekens die volstrekt willekeurig lijkt te zijn gekozen tijdens het vullen van bijbehorende tekstballon, als Walt
klas·sie·ker (de; m; meervoud: klassiekers) (sport) belangrijk en traditioneel wedstrijdnummer: wielerklassieker (bron: vandale.nl)
Ambitie kan de Société du Tour de France bepaald niet ontzegd worden als directeur Jean-Marie Leblanc de wereld in de winter van 1991 voorstelt aan een nieuwe eendagskoers. ‘Classique des Alpes’ luidt de naam, ofwel in goed Nederlands: ‘Alpenklassieker’. Een tweehonderd kilometer lange beproeving tussen Chambéry en Aix-les-Bains, met onderweg een flinke reeks cols die
De scheidslijn tussen broederliefde en broedermoord is een flinterdunne. Zoals twee puberende broers urenlang eendrachtig kunnen samenwerken, maar zodra hun buurmeisje haar blonde hoofd frivool over de schutting steekt, doet de ontluikende hormoonhuishouding de eensgezindheid spoorslags veranderen in verwoede pogingen elkaar de loef af te steken. De combinatie van begeerte en eergevoel rekent in slechts enkele seconden rigoureus af met
Zou Raymond Poulidor zijn kleinzoon in diens tienerjaren hebben aangespoord om geregeld te gaan houthakken? De, pak ‘m beet, zestienjarige Mathieu, die, op aanraden van opa, op een frisse zaterdagochtend de bossen rond zijn woonplaats Kapellen intrekt. De voor houthakkers kenmerkende geblokte blouse nonchalant uit zijn spijkerbroek, daaroverheen een bodywarmer, omdat het weelderige roodkoperen bladerdek van de Vlaamse loofbossen de