Foto Sirotti
Verjaardagskalender 21 juni: Dylan Groenewegen (1993)
‘Dylan moet bloed proeven!’ Merijn Zeeman zegt de zin met een zichtbare schijn van genoegen. Een ieder die de context volledig mist zou kunnen denken dat de ploegleider van LottoNL-Jumbo probeert uit te leggen dat zijn renner midden in de nacht, wanneer de volle maan in al haar glorie aan de heldere hemel verschijnt, in een bloeddorstige vampier verandert en op zoek gaat naar een weerloze maagd of knaap om in zijn behoefte te voorzien. Niets van dat, echter. Zeeman bespreekt in een volle zaal van de Utrechtse Jaarbeurs hoe zijn ploeg te werk gaat om de kansen van Dylan Groenewegen op het succesvol afronden van een massasprint zo groot mogelijk te maken.
Het is zondag 23 oktober 2016. Het wielerseizoen zit er net op en tijdens Bike Motion Benelux, dat vier dagen lang plaatsvindt in de Jaarbeurshallen in Utrecht, organiseert de grootste Nederlandse profploeg haar jaarlijkse fandag. Terwijl in de andere zalen bezoekers langs de stallen van bekende fietsmerken slenteren, een aantal bekende oud-renners plaatsneemt in een panel en Het Is Koers! een vermakelijke wielerquiz presenteert, kunnen in Hal 12 fans op de foto met enkele kopmannen van LottoNL-Jumbo, deelnemen aan tal van activiteiten of een van de presentaties bezoeken, waarin de ploegleiding een kijkje in de keuken geeft en vragen van geïnteresseerde toehoorders beantwoordt.
Een van die colleges gaat over massasprints. ‘Hoogleraar’ Zeeman vertelt, deels aan de hand van beeldmateriaal van eerdere koersen, wat zijn ploeg doet om de kwaliteiten van Groenewegen optimaal tot hun recht te laten komen. Tegelijk spreekt de hoofdploegleider, zonder schroom of terughoudendheid, een ambitie voor het nieuwe seizoen uit. Dylan moet een Tourrit winnen.
Ruim drie maanden eerder heeft Groenewegen als tweedejaarsprof zijn Tourdebuut gemaakt. Ondanks dat hij de ronde uitrijdt, komt hij er in de massasprints nog niet echt aan te pas. Een tiende, vierde en zevende plek in de eerste Tourweek zijn de beste resultaten van de Amsterdammer. De absolute wereldtop, aangevoerd door Mark Cavendish en Marcel Kittel, is zichtbaar nog een maatje te groot voor de geblokte renner van LottoNL-Jumbo. Perspectief om aansluiting met hen te vinden en de topspurters zelfs te verslaan is er echter volop.
In Hal 12 van de Jaarbeurs legt Zeeman uit dat onervarenheid in de hectiek, die de slotkilometers van de Tour immer zijn, een van de valkuilen is van het Nederlandse sprintkanon. De ploegleider start nog maar eens een filmpje om zijn zinnen kracht bij te zetten. Ondertussen voegt hij toe dat Groenewegen in andere koersen het peloton al meermaals de baas is geweest. In 2016 heeft hij etappes gewonnen in onder meer de Eneco Tour, de Ronde van Groot-Brittannië en de Ronde van Valencia. Als kers op de taart is Groenewegen Nederlands kampioen geworden. Zeeman schakelt over naar de trainingen die zijn pupil afwerkt en die moeten uitmonden in het voor het nieuwe jaar geambieerde ritsucces op het hoogste wielerpodium, de Tour.
Om sterker te worden knalt de spurtbom regelmatig een aantal keren op volle snelheid viaducten op, aldus Zeeman. Oplettende automobilisten op de A6 naar Almere of op de A2, ter hoogte van Breukelen bij Nieuwer Ter Aa, zouden zomaar getuige kunnen zijn van zo’n afmattende sprinttraining. Groenewegen gaat er altijd tot op de limiet. Of er net over. Net zo lang tot hij langs de berm moet stoppen om zijn maaginhoud overboord te kieperen en hij de smaak van bloed in zijn mond proeft. Zo diep tast hij in zijn reserves. Het kwartje valt bij de aanwezigen in Hal 12. Dit is wat Merijn Zeeman bedoelde toen hij zo-even zei dat Dylan bloed moet proeven.
Het bijwonen van de presentatie van Team LottoNL-Jumbo zorgt er vrijwel automatisch voor dat de aanwezigen de massaspurts in de volgende Tour, een kleine negen maanden later, met meer dan gewone belangstelling volgen. Kan Groenewegen de ambities van hemzelf en zijn ploeg waarmaken en een dagsucces op zijn palmares zetten? Het antwoord is een volmondig ‘ja’. Al laat de Nederlander iedereen wachten tot de laatste dag.
Op de Champs-Élysées hangt een overwinning van de LottoNL-Jumbo-renner bij het ingaan van de slotronde van het jaarlijkse defilé al een beetje in de lucht. Groenewegen is gaandeweg de Tour steeds dichter bij succes gekomen. Na twee zesde plekken en een derde was hij in de elfde etappe als tweede gefinisht achter Kittel. De Amsterdammer heeft de bergen bovendien verrassend goed verteerd en belangrijke concurrenten als Kittel, Cavendish en Arnaud Démare hebben de Tour inmiddels verlaten.
Bij het ingaan van de slotkilometer is het met name Team Katjoesja dat het initiatief neemt om Alexander Kristoff zo goed mogelijk af te zetten. De laatste knecht van de Noor, Marco Haller, stuurt meteen na het opdraaien van de laatste rechte lijn naar de aankomst naar rechts. Zijn werk zit er op. Het is echter niet Kristoff die opduikt uit de rug van zijn lead-out, maar Groenewegen. Met nog bijna driehonderd meter te rijden komt de Nederlander al op kop. Voor even verandert de Champs-Élysées in zijn hoofd in het viaduct over de A2 bij Breukelen. Groenewegen spant elke vezel in zijn gespierde lijf aan en perst alle kracht en energie in een lange explosie naar buiten.
Terwijl Kristoff en diens landgenoot Boasson-Hagen zijn wiel nauwelijks kunnen houden, komt André Greipel van achter de beide Noren nog sterk opzetten, maar de Nederlander valt niet stil. De versnelling van Greipel komt te laat. Of de finish te vroeg. Of allebei. Feit is dat Dylan Groenewegen de ambitie, die Merijn Zeeman driekwart jaar eerder zo ondubbelzinnig uitsprak in de Utrechtse Jaarbeurs, volledig waarmaakt. Hij wint een Touretappe en ook nog eens die op de Champs-Élysées. De smaak van bloed heeft hij die dag niet geproefd, wel die van champagne.