Verjaardagskalender 6 juli: Mark Padoen (1996)

Sinds kort is het zinnetje de titel van een televisieprogramma, maar het is ook een uitstekende manier om de loopbaan van Mark Padoen te beschrijven. Precies twee dagen, achter elkaar nota bene, staat hij op de denkbeeldige top van de Olympus en lijkt de gehele wielerwereld aan zijn voeten te liggen.

Het zijn, slechts enkele weken voor de Tour van 2021 zal beginnen, opmerkelijke prestaties die Padoen levert. De renner van Bahrein-Victorious boekt twee knappe overwinningen op rij, waardoor de wielerwereld weldra in twee kampen verdeeld wordt. ‘Nieuwe kampioen!’ roept de ene helft. ‘Verdacht!’ riposteert de andere, zoals een echoput onmiddellijk antwoordt, wanneer je, na er een muntstuk in gegooid te hebben, iets naar beneden brult.

Wat de successen van Padoen extra bijzonder maakt is dat hij, na zijn nog geen achtenveertig uur durende opleving in centraal-Frankrijk, bar weinig zal presteren. Het helpt hem bepaald niet om de verdachtmakingen in zijn richting te temperen en zal uiteindelijk zelfs aan de basis liggen van een vroegtijdig einde van zijn profloopbaan.

Eerst die twee bijzondere dagen uit het leven van Mark Padoen maar eens. De Oekraïner blijkt in de voorlaatste etappe van het Critérium du Dauphiné van 2021 niet alleen met de allerbesten mee omhoog te kunnen, op La Plagne rijdt hij alle grote namen uit het wiel. In gezelschap van Sepp Kuss schudt Padoen eerst onder anderen Geraint Thomas, Enric Mas, Richie Porte en Miguel Ángel López af, om zich vervolgens ook van zijn laatst overgebleven belager te ontdoen en de zevende rit van de Franse voorbereidingskoers op de Tour te winnen.

De prestatie levert verbaasde, maar vooral ook bewonderende blikken op. Een etmaal later laat Padoen opnieuw de oogballen van menigeen in de kassen rollen. Ditmaal glipt de Oekraïner mee met een vroege vluchtersgroep, waartoe ook onder anderen de dan nog niet definitief doorgebroken Jonas Vingegaard – anderhalve maand later zal hij tweede worden in zijn eerste Tour, achter Tadej Pogačar – Patrick Konrad en Warren Barguil behoren.

De bovengemiddeld getalenteerde klimmers zijn echter geen van allen opgewassen tegen de ontketende Padoen. Die lijkt de Alpencols over te vliegen, pikt onderweg genoeg punten mee om de bergtrui voor zich op te eisen en aan het einde van de middag staat hij voor de tweede maal in evenzoveel dagen als etappewinnaar met een forse bos bloemen te zwaaien.

Een ieder die Padoen enkele weken later wil spelen in een van de vele Tourpools kan echter lang zoeken naar de naam van de Oekraïner op de startlijst. Bahrein-Victorious besluit de in een bloedvorm verkerende renner namelijk thuis te laten. ‘Zat niet in de voorselectie’, is de verklaring van de ploegleiding. Ondertussen begint de zweem van verdachtmakingen een steeds dikkere mistwolk te worden, die rond Padoen begint samen te trekken.

De renner had in 2018, zijn debuutjaar als prof, weliswaar een rit in de Tour des Alps gewonnen en was enkele maanden later op het WK voor beloften als vijfde geëindigd, vóór renners als Pogačar en Jai Hindley, zijn succes in het Critérium du Dauphiné komt desondanks uit de lucht vallen als een meteoriet die door geen enkele radar is opgepikt. Tot overmaat van ramp gooit de Franse krant Le Parisien een paar flinke scheuten olie op het vuur en laat twee anonieme bronnen dopingverdenkingen uitspreken.

Padoen verweert zich door te stellen dat gewichtsverlies het geheim is achter zijn onverwacht sterke optreden. Terwijl de renner zelf de bergen in vlucht, om te trainen maar vooral ook om zich af te zonderen van vele nieuwsgierige journalisten, doet de Franse politie tijdens de Tour een uitgebreide doorzoeking van het hotel van de Bahrein-ploeg. De uitkomst is gelijk aan de verdere carrière van Padoen. Resultaten worden er niet geboekt.

Na het mislopen van de Franse ronde wordt de Oekraïner nog derde in de Ronde van Burgos en vervult een knechtenrol voor Jack Haig in de Vuelta. Daarna kan hij, gezien zijn sterke optreden in de Dauphiné en nog doorlopende contract heel opvallend, vertrekken bij Bahrein. Padoen stapt over naar EF Education First, maar rijdt er twee jaar lang geen deuk in een pakje boter. Vervolgens verkast hij naar het ProContinentale Team Corratec, maar ook daar kunnen de kurken het hele jaar op de champagneflessen blijven.

Begin 2025 kondigt Padoen aan per direct een punt achter zijn carrière te zetten. Of het ware verhaal achter die twee curieuze ritzeges in de Dauphiné van 2021 ooit nog boven water zal komen is maar zeer de vraag. Een ding is echter zeker. 5 en 6 juni van dat jaar waren voor Mark Padoen twee fantastische dagen.