Foto Sirotti
De Utrechtse revanche van de vandaag (16 oktober) jarige Sam Bennett
De deursponning in huize Bennett heeft het even zwaar te verduren. Nauwelijks een minuut eerder is met een korte, ongemeende groet een telefoongesprek beëindigd en nadat de verbinding is verbroken worden de woede en teleurstelling die de medegedeelde boodschap oproept, bekoeld door met een harde klap een van de binnendeuren van het appartement in Monaco dicht te smijten. Ondanks dat hetgeen teammanager Ralph Denk zojuist aan Sam Bennett heeft laten weten niet helemaal als een verrassing komt, is de Ier verre van blij. Hij zal niet namens BORA-Hansgrohe als kopman in de massasprints van de naderende Tour worden uitgespeeld. Sterker, Denk heeft Bennett verteld dat zijn pupil de maand juli thuis kan doorbrengen en dus geen deel uitmaakt van het achttal dat de Duitse ploeg in Frankrijk zal vertegenwoordigen.
Vormgebrek is de voornaamste reden die de teammanager heeft aangevoerd om zijn keuze te onderbouwen. In plaats van met Bennett op het sprintwerk te gokken, wil BORA liever haar pijlen richten op het algemeen klassement, waar de ploeg met Aleksandr Vlasov hoge ogen hoopt te gooien. Om de Russische kopman zo goed mogelijk bij te staan in het hooggebergte heeft Denk besloten het zevental om hem heen volledig te laten bestaan uit knechten en schaduwkopmannen. Vandaar dat Bennett en de wagonnetjes uit zijn sprinttrein thuis dienen te blijven. Alleen Danny van Poppel mag wel mee naar de Tour. Hij zal zich op het vlakke eveneens moeten wegcijferen voor Vlasov, maar mag daarna in een massasprint eventueel alsnog zijn kans proberen te gaan. Ondanks een korte woede-uitbarsting en een flinke dosis teleurstelling heeft Bennett ergens wel begrip voor de kern van het slecht-nieuwsgesprek.
Na twee jaren in dienst van Deceuninck-QuickStep, met als hoogtepunt twee ritzeges en het winnen van de groene trui in de Tour van 2020, is de terugkeer van Bennett bij BORA-Hansgrohe – de Ier reed van 2015 tot en met 2019 ook al vijf seizoenen in Duitse dienst – geen succes gebleken. Op 1 mei had hij weliswaar de eendagskoers Eschborn-Frankfurt gewonnen door Fernando Gaviria en Alexander Kristoff in de sprint te kloppen, meer dan die ene zege had er voor Bennett vooralsnog niet in gezeten. De topsprinter van weleer lijkt met een langdurige vormdip te kampen en moet telkens zijn meerdere erkennen in ten minste een van de andere rappe mannen uit het peloton.
Als schrale troost voor het mislopen van de Tour mag de Ier zeven weken later zijn gram halen en proberen sportieve revanche te nemen. Door de overheersende teleurstelling had Bennett het nauwelijks meegekregen, maar in een klein bijzinnetje had Denk zijn pupil, tijdens het telefoontje over het niet-selecteren voor de Tour, verzekerd hem in elk geval wel mee te willen nemen naar de Vuelta. Het is niet het nieuws waar de sprinter op dat moment op zit te wachten. De mededeling voelt alsof je wordt afgewezen voor je droombaan, maar hetzelfde bedrijf terloops laat weten je nog wel als kantinemedewerker te kunnen gebruiken. Naarmate de weken vorderen begint Bennett echter in te zien dat de Vuelta een uitgelezen kans biedt op eerherstel. Is de ronde, doordat in Spanje ook de als vlak te boek staande etappes vaak over een flink aantal hoogtemeters gaan, over het algemeen geen feest voor sprinters, in 2022 worden de eerste drie ritten niet op het Iberisch schiereiland verreden, maar in een land zo vlak als een biljartlaken. Inderdaad. In Nederland.
De ouverture op Utrechts, Gelders en Brabants grondgebied – na een ploegentijdrit in hartje Utrecht gaat de eerste echte etappe van Den Bosch terug naar Utrecht en een dag later rijdt het Vuelta-peloton een royale lus door Noord-Brabant met start en finish in Breda – maakt dat Bennett niet de enige sprinter is die zijn zinnen zet op succes in het openingsweekeinde. Ook Pascal Ackermann, Tim Merlier en Mads Pedersen staan aan het vertrek en dan is er nog een hele rits rappe mannen, die misschien niet tot de Champions League van het mondiale spurtersgilde behoren, maar met een dosis geluk zomaar voor een daverende verrassing zouden kunnen zorgen. Bovendien heeft Bennett lang geen volwaardige sprinttrein bij zich. Van Poppel is weliswaar van de partij om als lead-out te fungeren, maar de ploeg lijkt ook uitdrukkelijke klassementsambities te koesteren met Jai Hindley, Wilco Kelderman en Sergio Higuita.
In de straten van eerst Utrecht en een etmaal later Breda tonen Van Poppel en Bennett echter feilloos aan dat een tandem hetzelfde kan als een volwaardige trein. ‘s Ochtends had de Ier nog hardop zijn twijfels aan eigen kunnen uitgesproken, maar op het Utrechtse Science Park bewijst hij nog niet afgeschreven te moeten worden. In eerste instantie lijkt Bennett, na het voorbereidende werk van zijn Nederlandse helper, iets te vroeg op kop te komen, maar hij houdt stand en geeft niemand de kans hem nog te passeren. ‘Eindelijk…’, verzucht een duidelijk opgeluchte Van Poppel in menig interview na afloop.
Een dag later herhalen de twee hun huzarenstukje nog eens op de Claudius Prinsenlaan in Breda. In tegenstelling tot de Tour van 2020 weet Bennett na zijn ritzeges ditmaal niet ook nog het puntenklassement binnen te hengelen. Een coronabesmetting dwingt de Ier voor de tiende etappe tot opgeven. Zijn wederopstanding blijkt achteraf helaas van korte duur. Na de Vuelta-successen volgt opnieuw een lange kwakkelperiode, waarin de Ier amper resultaten boekt en die bovendien nog niet ten einde lijkt. De deursponning in Monaco zou het helaas nog geregeld zwaar te verduren krijgen, wanneer er weer een teleurstelling verwerkt moet worden.