Foto Bert Verhoeff for Anefo
El Tarangu en de vandaag (20 oktober) jarige Lucien Van Impe
Tussen Lucien Van Impe – de nog altijd laatste Belgische Tourwinnaar, die met elke dag die verstrijkt tegen wil en dank een stapje dichter bij het rijk der vergetelheid komt, en Lucien Van Impe – de man die een uiterst merkwaardig en bizar voorval mee maakte, zit niet meer dan anderhalve seconde. Een minimale tijdspanne, waarin de Belg met een korte armzwaai de telefoonhoorn overneemt van zijn vrouw Rita, het ding naar zijn oor brengt en alvorens hij geluid aan de andere kant van de lijn kan waarnemen, zichzelf voorstelt.
Op dat moment verandert het leven van Van Impe en is hij niet langer alleen een Vlaamse voormalige wielerheld, die in 1976 de Tour won en zich in de Franse ronde liefst zesmaal bergkoning mocht noemen. Vanaf dan is hij een van de hoofdpersonen in een thrillerachtig verhaal, waar menig auteur, scenarioschrijver of filmregisseur stinkend jaloers op is, en waardoor, met name dankzij de podcastreeks die in 2019 wordt gemaakt over die merkwaardige gebeurtenis en de nasleep ervan, Van Impe bekend raakt bij een generatie die te jong is om weet te hebben van zijn prestaties op de fiets.
Ook velen die normaal gesproken niet of nauwelijks geïnteresseerd zijn in de koers maken zo kennis met Van Impe. Door El Tarangu, zoals de zesdelige podcastserie heet, is de Belgische klimgeit ruim dertig jaar na zijn afscheid uit het mondiale peloton plotseling haast beroemder dan toen hij in de jaren ‘70 en ‘80 zijn grootste successen op de fiets boekte.
De podcast, voor wie die nog niet kent, is een absolute aanrader. El Tarangu kent meer plot-twists dan de gemiddelde bingewaardige serie die een van de vele streamingdiensten aanbiedt en is ook voor degenen die nog nooit van Lucien Van Impe gehoord hebben, laat staan diens achtergrond en erelijst kennen, buitengewoon spannend en interessant. Niet iets om hier nu te gaan spoilen, maar het verhaal begint in september 2003. Op een avond als vele andere zitten de voormalig Tourwinnaar en zijn vrouw Rita nietsvermoedend thuis wanneer de telefoon gaat.
Als Van Impe de hoorn overneemt van zijn echtgenote, die een tiental tellen eerder het rinkelende toestel beantwoord heeft, en zich voorstelt, hoort hij aan de andere kant van de lijn een stem zeggen dat hij met José Manuel Fuente te maken heeft. De Spanjaard, luisterend naar de bijnaam El Tarangu, dat vrij vertaald in het Nederlands iets betekent als ‘hij die niet twijfelt aan zichzelf’, is jarenlang een van de grootste concurrenten van Van Impe geweest. Op de flanken van de steilste Franse en Spaanse cols vocht het duo meermaals een vinnig duel uit, dat meestal in het voordeel van de Belg werd beslist.
Jaren later, 2003 is inmiddels al over de helft, zou het Fuente een leuk idee lijken weer eens met zijn vroegere rivaal af te spreken. Hij stelt Van Impe voor samen een mosselpannetje te gaan eten in Geraardsbergen. Fuente is toevallig in de buurt, geeft hij aan. Een ieder die voorkennis ontbeert, zal denken ‘oké, prima toch?!’ Ware het niet dat Fuente in de zomer van 1996 is overleden. Complicaties na een nieroperatie maken een even onverwacht als vroegtijdig einde aan het leven van de dan nog maar 50-jarige Spanjaard, die onder meer tweemaal de Vuelta wist te winnen, in de Tour en de Giro eveneens op het podium finishte en in de Italiaanse ronde zelfs viermaal op rij tot bergkoning werd gekroond.
Het merkwaardige telefoontje vormt het vertrekpunt voor het verhaal dat de Belgische podcastmaaksters Nele Eeckhout en Siona Houthuys en hun Nederlandse collega Mirke Kist namens het Vlaamse AudioCollectief SCHIK maken. Niet dat het trio, dat eerder onder meer een reeks afleverde over Laura H., de Zoetermeerse vrouw die in het kalifaat terecht kwam, en inmiddels in de vorm van De Erfenis ook weer een meer dan waardige opvolger van El Tarangu heeft gemaakt, buitengewoon veel liefde voor de koers koestert. Het is het bizarre uitgangspunt zelf dat hen mateloos intrigeert.
Het verhaal van Van Impe is op dat moment al anderhalf decennium lang iets dat vele vraagtekens oproept in Vlaanderen. Niet in de laatste plaats omdat – vooruit, een kleine spoiler – de oud-renner zijn nieuwsgierigheid niet kan bedwingen en besluit in te gaan op de diner-invitatie van zijn vroegere collega. Uiteraard weet Van Impe dat Fuente al enige jaren niet meer leeft, maar hij is simpelweg te nieuwsgierig hoe de vork precies in de steel zit. Zou Fuente zijn dood destijds hebben geënsceneerd? Of heeft hij met een bedrieger te maken? En wie is die persoon dan precies en wat zijn diens beweegredenen? Of zou het ook nog zo kunnen zijn dat het verhaal van Van Impe gewoonweg niet klopt?
De renner meldde zich na het bizarre voorval direct in de Vlaamse pers om uitgebreid over het telefoontje en het daaropvolgende diner te verhalen, hetgeen hem vanzelfsprekend de nodige media-aandacht opleverde. Het zijn stuk voor stuk vragen waar El Tarangu gedurende zes intrigerende en spannende afleveringen het antwoord op zoekt én vindt. Een verhaal ook, waar met gemak een bioscoophit of bingewaardige fictieserie, gebaseerd op waargebeurde feiten, van te maken valt. Het zou er zomaar voor kunnen zorgen dat Lucien Van Impe uiteindelijk bekender zal blijven als een van de hoofdpersonages in een thriller dan als voormalig Tourwinnaar en zesvoudig bergkoning.