Foto Sirotti
De King Küng Freunde: hoe Moerzeke viel voor een Zwitser op twee wielen
De meeste ideeën die onder het genot van, wellicht iets te veel, alcoholische versnaperingen aan een creatieve geest ontsnappen, worden een ochtend later, als de realiteitszin haar macht weer heroverd heeft, in de kiem gesmoord. Echter niet alle. De hersenspinsels die fier overeind blijven wanneer de ochtendzon zich in al haar glorie openbaart en de bedwelmende nevel van de vorige avond verjaagt, blijken over het algemeen goede vondsten. De ingeving die Roel De Corte en Tom Vijt krijgen als ze in de late zomer van 2016 een avond doorbrengen in hun lokale stamkroeg De Vier Gekroonden in hun woonplaats Moerzeke is er zo een. De Vlaamse vrienden komen onder het genot van een paar ‘Palmkes’ tot de conclusie dat het de hoogste tijd is een fanclub te beginnen voor een renner die, tenminste, zo vermoeden de twee, nog geen supporters in Vlaanderen heeft. Terwijl Moerzeke in de ban is van het Olympisch goud van Greg Van Avermaet, woonachtig in het op steenworp afstand gelegen Grembergen, besluiten De Corte en Vijt die avond een vereniging op te richten voor een Zwitserse krachtpatser, die op dat moment nog evenveel op de baan te bewonderen is als op de weg. Niet dat hun idool zijn talenten op de Spelen in Rio de Janeiro aan de buitenwereld heeft kunnen tonen. Integendeel. De specialist in races tegen het uurwerk schittert in Brazilië door afwezigheid. Een tuimelpartij tijdens het Zwitsers kampioenschap tijdrijden, een aantal weken eerder, en met name het door die val veroorzaakte gebroken linker sleutelbeen, had de Olympische ambities van het idool van de twee Belgen voorlopig in de koelkast gezet. Voor hem geen wegtijdrit in Rio en geen ploegenachtervolging op de baan, maar een herstelperiode thuis op de bank in Zwitserland. De Corte en Vijt laten zich er echter niet door weerhouden. Integendeel. Het gegeven is voor hen juist een extra stimulans om een fanclub in het leven te roepen. Als de barman nog een vers getapt ‘Palmke’ voor het tweetal heeft neergezet, worden de glazen geheven en wordt een toast uitgebracht. Vanaf dat moment heeft Stefan Küng zijn eigen supportersvereniging in Vlaanderen. De naam van het gezelschap? De King Küng Freunde!
Wat begint als een ludieke actie, groeit al snel uit tot een bloedserieus project. De bacil die ‘Küng-liefde’ heet, slaat al snel over op vele inwoners van Moerzeke. Voordat De Corte en Vijt goed en wel in de gaten hebben waar ze eigenlijk aan zijn begonnen, is het halve dorp lid van de door hen opgerichte fanclub en staat in vuur en vlam voor Küng. De Vier Gekroonden is vanzelfsprekend de vaste uitvalsbasis en de ‘Palmkes’ fungeren als de brandstof, die de vereniging niet alleen laat groeien als kool, maar die ook voor meerdere ludieke ideeën zorgt. Al snel komt niet alleen het onderwerp van de verering zelf, maar ook nagenoeg heel Vlaanderen in aanraking met de King Küng Freunde. Gehuld in knalrode shirts met daarop een wit kruis, geheel conform de Zwitserse nationale vlag, reist het intussen behoorlijk uit de kluiten gewassen gezelschap in het voorjaar van 2018 af naar Oudenaarde. De aankomstplaats van de Ronde van Vlaanderen is niet alleen een geschikte plaats om Küng in het echt aan te moedigen, maar bovenal de Zwitser kennis te laten maken met zijn achterban. Niet dat de renner van BMC kansen op een topklassering in de Vlaamse Hoogmis worden toegedicht. Als knecht dient hij zich weg te cijferen voor uitgerekend Van Avermaet. Die moet, ondanks de noeste arbeid van zijn trouwe luitenant, de zege aan Niki Terpstra laten en zelf genoegen nemen met een vijfde plaats. Küng rijdt als de finale aanbreekt inmiddels in de achterhoede van het veld. Na een forse inspanning op de Oude Kwaremont, in dienst van Van Avermaet, is de Zwitser op de Koppenberg aan het einde van zijn Latijn en bereikt Oudenaarde uiteindelijk als 55ste. Wanneer hij even later fris gedoucht uit de ploegbus van BMC komt lopen, wordt hij door de ‘Freunde’ echter onthaalt alsof hij de klassieker zojuist heeft gewonnen. Overweldigd door zoveel enthousiasme neemt Küng uitgebreid de tijd met zijn fans op de foto te gaan. De uitnodiging om met hen mee te gaan naar Moerzeke en in De Vier Gekroonden zoveel ‘Palmkes’ te drinken als hij maar op kan, slaat hij logischerwijs af. Na zijn carrière zal hij wellicht nog wel eens op dat aanbod terugkomen, zegt hij met een glimlach op zijn gezicht.
De eerste ontmoeting tussen Küng en zijn Belgische supportersvereniging was het overigens niet in Oudenaarde. Door onder anderen kopman Van Avermaet ingelicht over het bestaan van de fanclub en het fanatisme van haar leden, had de Zwitser de rode shirts met het witte kruis in Dwars door Vlaanderen, drie dagen eerder, al in de smiezen gekregen. Vanuit de buik van het peloton had hij beleefd gezwaaid toen hij de spandoeken met zijn naam er op passeerde. Dat niet veel later nagenoeg het gehele land van het bestaan van de King Küng Freunde weet, is niet alleen te danken aan het vele aantal keren dat de supportersvereniging opduikt bij Vlaamse voorjaarskoersen. Door haar uitdossing en spandoeken is de club een door de televisieregie graag getoond gezelschap. De Corte en Vijt stampen bovendien een website (https://kingkungfreunde.weebly.com/) uit de grond, vullen met regelmaat de sociale mediakanalen van hun geesteskind en als klap op de vuurpijl trekken ze de stoute schoenen aan en stappen op José De Cauwer af. De co-commentator van Sporza krijgt van de twee Moerzekers een lidmaatschap voor het leven. Vanzelfsprekend verhaalt De Cauwer er meermaals uitgebreid over als hij weer een koers voorziet van zijn levendige en deskundige visie en de Zwitser door het beeld schiet. Betere reclame hadden de King Küng Freunde zich vanzelfsprekend niet kunnen wensen. Dat er maar sporadisch een overwinning van hun idool te vieren valt, en dan meestal in een tijdrit, neemt het gezelschap voor lief. Zoals ze het zelf zeggen op hun website: ‘Stefan Küng wint niet elke race, maar hij wint altijd onze harten’.
Foto Sirotti