Wielercultuur

De eerste Italiaan in geel-zwart: over de jarige Enrico Battaglin (17-11-89) en zijn LottoNL-Jumbo-primeur

Met Edoardo Affini, Filippo Fiorelli, Pietro Mattio en Davide Piganzoli heeft Team Visma-Lease a Bike in 2026 liefst vier Italianen in haar gelederen. Eerstgenoemde gaat zijn zesde seizoen in dienst van de Nederlandse ploeg in, de andere drie zijn stuk voor stuk ‘newbees’ in het op het geel-zwart van een bij gelijkende tenue. Een klein decennium geleden was er al een Italiaan in de ploeg aanwezig, die als wegbereider voor het viertal fungeerde. De ploeg die nu als Team Visma-Lease a Bike door het leven gaat, heette destijds nog Team LottoNL-Jumbo en Enrico Battaglin was eind 2015 de eerste, en toen enige, Italiaan die door de ploegleiding werd binnen gehengeld. Een primeur, dus. Ook in alle eerdere gedaantes van het team – LottoNL-Jumbo ging in de jaren voordien als Belkin Pro Cyling door het leven, werd daarvoor liefst zeventien jaar lang gesponsord door Rabobank en als je de tijdmachine op volle toeren laat ratelen kom je vanzelf terecht bij de teams die Rabo-teammanager van het eerste uur Jan Raas in de jaren ’80 en ’90 runde. Te weten, en in omgekeerde volgorde, Novell, WordPerfect, Buckler, SuperConfex en Kwantum Hallen – maakte er opvallend genoeg nooit eerder een Italiaan deel uit van de langst bestaande Nederlandse profploeg. Letterlijk alle windstreken en werelddelen waren voor korte of langere tijd vertegenwoordigd in die ploegen, maar de laars van Europa was dat nooit. Tot Enrico Battaglin de overstap waagt.

Dat de Italiaan, als ware hij Rémi uit Alleen Op De Wereld, in de winter van 2015 verkast van het bescheiden Bardiani-CSF naar een ploeg op WorldTour-niveau is niet geheel onlogisch. Ondanks een wat matig slotjaar bij zijn werkgever uit eigen land heeft Battaglin in de twee jaren voordien telkens op knappe wijze een Giro-etappe weten te winnen. Eerst had hij in 2013, als debutant, een uitgedund peloton op de listig oplopende aankomstweg in Serra San Bruno te kijk gezet en verrassend de sprint gewonnen. Een jaar later bekroont hij in de bergetappe naar Oropa zijn aanvalslust. Net als onder anderen Albert Timmer, Dario Cataldo en Jarlinson Pantano glipt Battaglin mee in de vroege vlucht. Op de slotklim lijkt het er lange tijd op dat hij het moet afleggen tegen het laatstgenoemde tweetal, maar wanneer zij beiden stilvallen in de laatste meters en als stervende zwanen in een tergend langzaam tempo op de finish afkomen, ziet Battaglin zijn kans schoon. Alsof de etappe een computergame is en het ronden van de laatste haakse linkerbocht naar de finish een ‘booster’ is die extra energie verleent, vindt de Italiaan in extremis een nieuw voorraadje kracht. Met een uiterste inspanning knokt hij zich in de laatste veertig meter terug naar voren om Cataldo en Pantano tijdig te passeren en zijn tweede Giro-ritzege te boeken.

Toch zijn het niet per se die successen die de poort naar Team LottoNL-Jumbo voor Battaglin openen. De Nederlandse ploeg heeft in de vorm van Bianchi een Italiaanse fietsenleverancier en die is er bij gebaat dat er ten minste één renner uit eigen land op de kenmerkend mintgroen gekleurde rijwielen rond rijdt. Het is de zakelijke kant van de koers, die wel vaker om de hoek komt kijken als de sponsorbelangen groot zijn. Eind jaren ’80 wilde videobandenmagnaat PDM proberen haar Engelstalige afzetmarkt te vergroten en tegelijk ook in Mexico een flinke groeispurt doormaken. Vandaar dat ploegleider Jan Gisbers destijds de uitdrukkelijke opdracht kreeg de Ier Sean Kelly en de Mexicaan Raúl Alcalá binnen te halen bij de door het merk gesponsorde wielerploeg. Beide renners zouden de doelstelling om de naamsbekendheid van PDM verder te vergroten helemaal waar maken. Ook Battaglin verzaakt niet. Naast een uitstekend helper te zijn voor kopmannen Steven Kruijswijk, Robert Gesink en Primož Roglič boekt de Italiaan namens Team LottoNL-Visma opnieuw succes in de ronde van zijn thuisland. Op nagenoeg identieke wijze aan zijn ritzege van vijf jaar eerder, klopt Battaglin in de vijfde Giro-etappe van 2018 een uitgedund peloton. Op de fors oplopende klim naar Santa Ninfa, met een stijgingspercentage van 9%, gaat de Italiaan er in de slotfase vandoor met Giovanni Visconti. Gezamenlijk stormen ze op de finish af, op de hielen gezeten door een weliswaar geslonken, maar desondanks nog altijd omvangrijk, peloton. Ongetwijfeld zal de ritzege die Battaglin in 2013 boekte nog even door het hoofd van Visconti zijn geschoten. Ook toen legde hij het af tegen zijn rappere opponent en werd derde. Een dergelijke gedachte draagt bepaald niet bij aan het zelfvertrouwen en dus moet Visconti in Santa Ninfa opnieuw zijn meerdere erkennen in Battaglin. Die gaat niet alleen de geschiedenis in als de eerste Italiaan in het geelzwart van LottoNL-Jumbo en haar volgende sponsoren, Enrico Battaglin is ook de eerste Italiaanse winnaar in het tenue van zijn werkgever. Dat hij dat uitgerekend op het hoogste podium doet, in de Giro d’Italia, is een meer dan mooie bijkomstigheid.

Bekijk ook van Vincent de Lijser

De eerste Italiaan in geel-zwart: over de jarige Enrico Battaglin (17-11-89) en zijn LottoNL-Jumbo-primeur

Op zijn verjaardag eren we de renner die als eerste Italiaan het geel-zwart droeg en drie schitterende Giro-etappes op zijn naam schreef.

Wielercultuur

De King Küng Freunde: hoe Moerzeke viel voor een Zwitser op twee wielen

16 november is de verjaardag van Stefan Küng (1993)

Wielercultuur