Het moet niet gekker worden. Kraftwerk, de voedstervaders van de techno, komen op 3 juli speciaal naar TivoliVredenburg voor de Tourstart.
En wat lees ik dan vanochtend ook nog eens in de Volkskrant: “Ralf Hütter heeft wel wat met Nederland. Hij komt er graag schaatsen en naar verluidt leerde hij Nederlands van Mart Smeets, van diens verslaggeving van wielerkoersen en schaatswedstrijden”. Just for the record. Unglaublich, Het Aambeeld alom tegenwoordig.
Kraftwerk had ook helemaal geen noten op hun zang, zoals laatst bij de Paradiso. Ze kwamen in Utrecht, zowat incognito, voorrijden in een busje en deelden de programmeur mede dat ze kwamen optreden. Kein wiederspruch. Niks geen voorwaarden vooraf. Alleen maar vragen over de koers.
Wielrennen ís rock ’n roll. In de oervorm dan wel, althans voor mij. Met de aankondiging van de microfonist: “En nu voor een plaatje muziek terug naar Radio Manders” galmt dan Del Shannon over het parcours.
Here she comes, that little town flirt
You’re falling for her and your gonna get hurt
Yeah, I know it’s so hard to resist
The temptation of her tender red lips
But you can get hurt, hur-hur-hurt
Femmes fatales dus in rockvermomming. Zoals de Ghanese Vicky Eshoun waar Caballero-renner Piet Buuts uit Keldonk, of all places, uiteindelijk voor viel. Het leverde hem binnen de kortste keren een anoniem graf op in Accra. Kom daar maar eens om bij een bandje als Kraftwerk.
Ja , het zijn vreemde tijden voor ons. Gisteren schreef oud-fietsmaat Gerard Kessels nog een bewogen column in de krant. Hij, die als dorpskroeg-dj, in de zestiger jaren, alle Dylanteksten uit het hoofd kende. Ongekend blits. Hij schrijft over dreunjongens: “Ik sta met anderhalf been in de voltooid verleden tijd. Maar ik begrijp niet wat die moderne dj’s, zeg maar de deunjongens, precies doen. In raar licht staan ze in veilingloodsen rare muziek te maken. Zoals een kok eieren dooreen klutst, mengt een dj tegenwoordig klanken. Ik lees dat de bekende Tiësto gespecialiseerd is in house, dance en trance. Miljoenen mensen schijnen te weten wat dat betekent”.
Ja Gerard, die in korte broek met twee melkwitte beentjes eronder, nog langs de kant stond bij de ronde van Nederweert. Prijs voor de strijdlust was een levende big. Na afloop rennersbal met eveneens levende muziek van de Teddy Boys. Het varkentje, gewonnen door Thé Nikkessen uit Siebengewald werd in de danszaal losgelaten. Alle meiden vlogen de tafels op. Andere tijden.
Geuyen en consorten wrijven zich nu al in de handen. Straks Kraftwerk in TivoliVredenburg.
Alles van waarde is weerloos (uit het gedicht: De zeer oude zingt).
- Peter en de treurktukker - 07/03/2023
- Een koffietje doen - 26/01/2021
- Gianni Savio: amore & vita - 03/11/2020
Theo, let op, het blijft wel familie …………
No problem Piet. Hij was welhaast tot tranen toe geroerd…
Ja Theo we hadden allebei veel ambitie ! Daarom besloten we al snel toen we amateur werden om ons werkterrein naar België te verleggen, en wel naar de provincies Luik en Namen. We hadden de schurft aan die criteriums in Nederland met dat afremmen en optrekken bij iedere klotebocht ! In Luik en Namen kwamen meestal minder deelnemers aan de start en waren het mooie grote omlopen. Tegen de tijd dat na de koplopers het peleton binnenkwam hadden den Delegé en de juryleden al zoveel pinten achter de kiezen dat ze geen scherpe blik meer op de meet hadden. Met als resultaat iedereen in het peleton ex-equo en een uitkering van 100 Frank.
Dus weer mooi “prijsgereden” !!!! Het Fiatje 600 Abarth met 2 racefietsen op het imperiaal en met racenummer 67 op de deuren en een jerrycan met water in de achterbak, met Theo Buiting en Willem Buiting als inzittenden, werd in de tweede helft van de 60er jaren regelmatig op de Waalse wegen op weg naar een course gesignaleerd. Die jerrycan met water was niet om ons na de wedstrijd te wassen , maar om onderweg regelmatig de lekkende radiator bij te vullen. Was toch een mooie goede oude tijd …………..
PS Zoals altijd weer een mooi verhaal van jou met terugblikken op die goeie ouwe tijd. Vraagje: toen die meiden na afloop van de ronde van Nederweert allemaal de tafels opklommen , was dat toen al de tijd van de korte ‘rukskes’ ????????
Groeten Willem
Kleine correctie ivm een “slip of the pen” : Het Fiatje 600 Abarth met Theo Buiting en Willem BERKVENS als inzittenden
Theo & Willem: Lang geleden toen ook (course-) geluk en alles daarom heen nog heel gewoon was……
Respect! De familie Kessels, wielrennen, Kraftwerk en de Teddy Boys in één stukske. Heeft Thomése niet gefietst?