Vraag een willekeurige wielrenner waarom hij fietst en de kans is groot dat je iets hoort over nieuwe plekken ontdekken of je omgeving leren kennen. Er is immers weinig zo mooi als plots op een onbekend polderpaadje verzeilen, langs uitgestrekte vergezichten fietsen of idyllische plekjes in je omgeving ontdekken. De ultieme wijze om dit naar een hoger niveau te tillen:
Ik wil op de bovenbuis van mijn fiets kunnen zitten. Niet tijdens het fietsen, maar als ik stil sta. Soms zie ik wielrenners dat doen. Vaak gebeurt het als ze op een afgesproken plek op elkaar wachten. Of voorafgaand aan een koers, tijdens het praatje van de juryvoorzitter bijvoorbeeld. Het ziet er allemaal heel nonchalant uit. De voetjes op de
Nadat een vriend mij drie jaar geleden eens meenam op de oude racefiets van zijn vader, besloot ik dat ik wielrenner wilde worden. Sommige mensen doen in hun vrije tijd aan tuinieren of spelen gitaar; ik fiets op zaterdagmiddag graag heel hard tegen een heuvel op. Omdat ik, op die enkele vriend na, nog niemand kende die ook vrijwillig
Op mijn schoenplaatjes schuif ik voorzichtig door het grind. De maat houden gaat moeilijk. Mijn handen liggen op de schouders van een jongen in lederhosen. Hij draagt een grijs jagershoedje. Achter me loopt een meisje in een dirndl en met een strik in het haar. Zelf draag ik een wielertenue en een fietshelm. Uit een bluetoothspeaker schalt schlagermuziek. Een fles
Mellame, Belluno, Italië, 29 augustus 2022. Ik klim. Mijn benen duwen op de pedalen en zweet sijpelt langs mijn slaap. Over een slingerende bergweg kruip ik gestaag omhoog. Om me heen is bos, met hier en daar een doorkijkje naar het dal, waar een onvermijdelijk Italiaans kerkje uittorent boven een even zo onvermijdelijk Italiaans dorpje. Ik hoor gekletter van een
Berg en Dal, 9 juli 2022. Kromgebogen stoemp ik over de brede tweebaansweg. Mijn polsen liggen plat op het stuur, mijn benen malen hevig. Ik beweeg mijn elleboog en de andere vluchter schuift me voorbij. Samen boren we door de wind. Ik trap de longen uit mijn lijf. Enkele honderden meters achter ons rijdt het uitgedunde peloton. In de verte