Terwijl de Giro zich als een zieke, oude man door de laatste week heen zwoegde, zag ik aan de wielerhorizon al een klein, geel stipje opdoemen. Een kort berichtje op teletekstpagina 666. ‘Nibali en Boonen niet naar Tour’, luidde de staccato geformuleerde kop.
De eerste alinea onder die kop ging over
Geen idee of er in Slowakije een komiek rondloopt met een dierenprogramma en een scheve bek, die iedere week die scheve bek in het gezicht van Peter Sagan plakt en dan met een rijmpje afscheid neemt van zijn kijkers, maar dat maakt ook eigenlijk niet uit.
Sinds eergisteren weten we dat Peter Sagan er zelf wel voor zorgt dat we hem
Lang twijfelde ik. Kijken of niet. Hét wielermoment van het jaar! Van de eeuw misschien! Maar ja, Oprah. Een zevenvoudig tourwinnaar die dopinggebruik bekent! Maar ja, midden in de nacht.
Eerder vandaag zag ik een foto voorbijkomen. De hotelkamer waar het interview gaande is. Lance Armstrong gesticuleert. Zittend in een stoel, met lelijke schoenen aan en een broek die niet goed
De KNWU en bondscoach Leo van Vliet kondigden vanochtend aan dat ze per 31 december uit elkaar gaan. Gewoon via een persbericht, en niet via een matrixbord boven de A28. Jammer. Ik had het filenieuws op de radio graag gehoord: ‘Op de A28 staat tussen knooppunt Hoevelaken en
Sinds het USADA-rapport uitkwam, tuimelen de Nederlandse wielerliefhebbers over elkaar heen als ware het de renners van een peloton dat veel te hard door die laatste scherpe bocht voor de finish ging. Allemaal hebben we een mening. Over Lance Armstrong, over de Raboploeg. Over het kapsel van Michael
Mensen op straat klampen mij de laatste tijd steeds vaker aan en vragen dan: ‘Wat was voor u nou eigenlijk hét wielermoment van het afgelopen seizoen, o grote wielerkenner? Het demasqué van Lance Armstrong? Het stoppen van de Raboploeg? Of toch de solo van Tom Boonen in Parijs-Roubaix?’
‘Niets