Danny Nelissen, familie van, inderdaad. Maar dat was ooit bijna vergeten. Want in tegenstelling tot zijn wereldberoemde oom in heel Nederland en ver daarbuiten leverde hij zijn prestaties niet achterop een motor, maar daadwerkelijk op een fiets. En hij verzon niets! Het leverde zelfs een wereldtitel
Nu deze Tour er vrijwel opzit, de truien verdeeld en de zondaars gepakt zijn, het leed voor het merendeel van de honderdvijftig renners die nog in koers zijn geleden is, durf ik het aan. Het is voor de volgers ook afzien. Nee, het valt natuurlijk in het niet vergeleken met de renners – laat mij los op de Holterberg en
Hey Lance,
Via de uitgelekte telexberichten aan @Ponkster begrijp ik dat je onderweg bent naar Frankrijk. Heel goed. Op dit moment is het beter dat je Texas even ontvlucht. Je mag daar met wapens zwaaien, en dat is nu even geen goed
Vergeet die wereldtitel 1978 nou maar. Daar zat bloed aan de paal, en of Peru nou niet of zeker wel is omgekocht, die titel moeten we niet eens willen. Een feestje na ruim dertig jaar heeft bovendien iets treurigs en de meeste spelers zitten er ook niet echt meer op te wachten. Alleen als het elftal van 78 tegen het
Het is een beetje vloeken in de Nederlandse kerk. En dat op zondag. Ik weet dat het erbij hoort, maar toch: ploegentijdritten. Ik beken: ik heb er niets mee. Natuurlijk is het intrigerend om te zien hoe de zwakke broeders in een ploeg de kopman tot wanhoop kunnen
En Contador fietst voort. Onverstoorbaar en vooral veel sneller dan de concurrentie. In de vlakke etappes houdt hij zich gedeisd, maar zodra het stijgingspercentage richting de tien procent loopt, ontwaakt de Spaanse renner en speelt hij met alles en iedereen. Goed, af en toe mag iemand anders de etappe winnen, maar geen moment bestaat er ook maar enige twijfel: Contador