Sic transit gloria mundi of zo vergankelijk is de waarde van een wielerwedstrijd. Nu het internationale wielrennen dicteert dat op elk moment en op elk continent wel ergens een peloton aan flarden wordt gereden, is de Route du Sud stilaan een vierdaagse eenmansshow geworden. Titi Voeckler, de enige man in
Pinkstermaandag. We fietsten over de Aspin (1490 meter) en daalden door een grauw wolkendek richting Payolle, waar we afsloegen voor Hourquette d’Ancizan (1569 meter). Waar de temperaturen op Aspin doenbaar waren, werden we in de laatste kilometers van Hourquette getrakteerd op een ijzige regen. “Geeft je te denken
De tijd heelt alle wonden en het kerkhof ligt vol mensen die onvervangbaar zijn. Tot zover de clichés. De Ronde van Vlaanderen is voor de tweede maal betwist op het nieuwe parcours, dat met de lussen, en voor de tweede maal heeft een groot kampioen zich op het hoogste schavot gereden. Tot zover de feiten.
39×23 is een reeksje over de bekende Pyreneeëncols. Gewoon, om de winter door te komen. Van de hand van een Belgische zwemmer die ze sinds maart 2011 in zijn achtertuin heeft liggen, die Pyreneeën, en ze stuk voor stuk beklommen heeft, als fietsgids, in het gezelschap van betere en mindere renners, met terreinkennis als belangrijkste wapen.
We wuiven de lange wielerwinter
39×23 is een reeksje over de bekende Pyreneeëncols. Gewoon, om de winter door te komen. Van de hand van een Belgische zwemmer die ze sinds maart 2011 in zijn achtertuin heeft liggen, die Pyreneeën, en ze stuk voor stuk beklommen heeft, als fietsgids, in het gezelschap van betere en mindere renners, met terreinkennis als belangrijkste wapen.
Belangrijker dan het goed oprijden
Echt meespelen in het voorjaar van de Lage Landen doen de Fransen al een tijdje niet meer. Dat heeft deels te maken met kwaliteit, deels met mentaliteit. Onze klassiekers zijn voor de Fransen minder interessant dan de Franse voorjaarskoersen. De sponsors komen te weinig in beeld, in de eerste plaats omdat de renners zich te weinig in de kijker koersen.
