Het voorland van Mathieu van der Poel
Mijn vader was schoolmeester en mijn opa veehandelaar die met het ouderwetse handjeklap op de markten in Den Bosch, Utrecht en Leiden zijn brood bijeen sloeg. Eerzame, degelijke beroepen, maar klein bier vergeleken met het voorland van Mathieu van der Poel die als zoon van Adrie van der Poel en kleinzoon
De Skihutman
Tegenover me onder de douche stond een kerel met een afgetraind lijf en een kaal hoofd en ik dacht aan de ziekte van Hedel wat in zijn geval niet klopte. Met een washand nam hij heel zorgvuldig zijn benen af die helemaal tot boven aan toe bruin waren. Naast hem stond een kerel van wielervereniging De Zuidwesthoek die net iets
Kademuur
De wielrenners reden richting Dublin in de derde etappe van de Giro die dus in Ierland was gestart wat minder gek is dan het lijkt, omdat grote rondes wel vaker in een ander land starten. Ik zag Maarten Tjallingii in een klein groepje voor het peloton uit fietsen en dacht aan Milan-San Remo twee maanden daarvoor toen het weer ook
Voorjaarsavond
We gingen kippenvoer halen bij Henk van Dieren in Hei-en Boeicop en ik mocht rijden hoewel ik nog helemaal geen rijbewijs had. Volgens mijn vader was dat geen enkel probleem omdat niemand dat van de buitenkant kon zien, zeker niet als ik gewoon rustig aan deed. ‘Schakelen moet in een vloeiende beweging, zonder kracht’ doceerde hij. ‘En voldoende gas geven,