Over Joost-Jan Kool

Joost-Jan Kool (1977) uit Lexmond houdt van de koers. Zowel actief als passief. Passief, languit op de bank of springend voor diezelfde bank (afhankelijk van koersverloop) en actief door het rijden van criteriums. Dat laatste valt niet mee door gebrek aan voldoende tijd en vooral talent. Desondanks toch verzot op de foute muziek, de geur van massageolie en de sterke verhalen die de koers maken wat het is. Schrijven over wielrennen is overigens een prima alternatief. Grote droom is het winnen van ‘zijn’ Ronde van Lexmond. Is realistisch genoeg om te beseffen dat dromen vaak bedrog zijn.

Een dagje Tour

Door |maandag 18 juni 2012|

Een T-splitsing, in een verlaten wereld. Links of rechts? Ik heb geen idee. Ik ben op weg om de Tour te zien en wil dat niet missen. De etappe van vandaag voert van Villers-Cotterêts naar Joigny. Een vlakke rit door de departementen Aisne en Yonne. Een buitenkans; we zijn

De masseur

Door |woensdag 6 juni 2012|

Met een handige beweging schuift hij mijn onderbroek omlaag. “Ja jongen, bij de masseur lig je in je blote kont.” Twee gigantische handen, klauwen eigenlijk, kneden ritmisch mijn onderrug. Ontspannen wiegt mijn lichaam mee op het ritme van de massage. Door het vierkante gat in de tafel kijk ik

De vrije duivel

Door |dinsdag 5 juni 2012|

Dieter Senft kijkt het kleine conferentiezaaltje rond. Te veel mensen in een kleine ruimte, frisse lucht is schaars. Kopjes met hotellogo en thermoskannen vol koffie verspreid op de tafels. Goedkoop sjiek. Nietszeggende hotelkunst aan de muur. Naast bekende collega’s als Longhorn, Borat, Kaaskop en een paar mooie meiden, ziet Dieter ook een aantal personen die hij niet kent. Een Japanner,

Op z’n Zoetemelks

Door |vrijdag 25 mei 2012|

Hollandser dan het land van Heusden en Altena gaat het niet snel worden. Groene polders onder een helderblauwe hemel, af en toe een wolk. Nederlands cultuurlandschap ingesloten tussen de Merwede, de Bergsche Maas en A27, doorkruist met provinciale wegen en fietspaden. Daartussen kleine dorpjes op fietsafstand van elkaar verwijderd. Via de Merwedebrug bij Gorinchem ben ik hier gekomen. Sleeuwijk, Andel, Almkerk en Nieuwendijk.

Mijn vrouw houdt niet alleen van mij

Door |donderdag 24 mei 2012|

Mijn vrouw houdt niet alleen van mij. En dan heb ik het niet over onze fantastische kinderen om wie ze meer geeft dan wie ook in de wereld. Nee, ze is gek op een andere man en vreemd genoeg kan ik daar mee leven. Wie het is? Koos,

Het regenjasje van Thor Hushovd

Door |woensdag 16 mei 2012|

Met mijn mobiele telefoon neem ik een foto van het langwerpige witte bord waarop in zwarte letters Col de la Croix de Fer staat afgedrukt. Ik duw mijn handen heel even in de grauwe sneeuw achter me en verbaas me over de hoeveelheid die hier in juni nog van ligt. Als ik mijn handen weer afdroog aan mijn koerstrui zie