Over Joost-Jan Kool

Joost-Jan Kool (1977) uit Lexmond houdt van de koers. Zowel actief als passief. Passief, languit op de bank of springend voor diezelfde bank (afhankelijk van koersverloop) en actief door het rijden van criteriums. Dat laatste valt niet mee door gebrek aan voldoende tijd en vooral talent. Desondanks toch verzot op de foute muziek, de geur van massageolie en de sterke verhalen die de koers maken wat het is. Schrijven over wielrennen is overigens een prima alternatief. Grote droom is het winnen van ‘zijn’ Ronde van Lexmond. Is realistisch genoeg om te beseffen dat dromen vaak bedrog zijn.

Eigenlijk is wielrennen net een show van Hans Klok

Door |zondag 6 mei 2012|

De bekende wielrenner Hans KlokBreaking news! Morgen komt het weekblad Party met een grote onthulling: Illusionist Hans Klok gaat ons vertellen dat hij zijn publiek voor de gek heeft gehouden. Eigenlijk kan Hans helemaal niet toveren. Hij heeft de kluit belazerd, jarenlang! De toverwereld

Help, mijn man is fietser

Door |donderdag 3 mei 2012|

John WilliamsAls een bang konijn kijkt hij in één van de vele camera’s die voor zijn huis staan opgesteld en zijn bewegingen nauwlettend volgen. Meedogenloos leggen ze zijn schrik en verwarring vast. Hij ziet zijn snotterende vrouw, de stevige arm van John Williams beschermend om haar heen

De ene kilometer is de andere niet

Door |maandag 30 april 2012|

Iljo KeisseDe ene kilometer is de andere niet, beseft Iljo Keisse wanneer hij zijn onder hem weggegleden fiets opraapt van het Turkse asfalt. En hij heeft er genoeg gereden in zijn loopbaan om daar over mee te praten. Voldoende kilometers van alles of niets, duizend meter lang

De zwaluw

Door |dinsdag 24 april 2012|

zwaluwDe zwaluw, de hirundinidae zoals u wilt, is een mooi vogeltje. Met zijn kleine, vriendelijke snaveltje pikt hij hinderlijke insecten uit de lucht. Het is dus ook nog eens een nuttig vogeltje. Daarnaast is de zwaluw het symbool van de naderende zomer. Eenmaal teruggekeerd uit warmere oorden, vervult

Gered in de Ardennen door Eddy Planckaert

Door |vrijdag 20 april 2012|

Het is nu echt gaan regenen. Niet langer de wazige sluier van mist en lichte neerslag die al uren lang om me heen hangt, maar een serieuze hoosbui. Het komt met bakken uit de hemel en al snel ben ik volledig doorweekt. Het is koud. In de goot langs de weg vormen zich kleine stroompjes water, miniriviertjes die het overvloedige