Over Joost-Jan Kool

Joost-Jan Kool (1977) uit Lexmond houdt van de koers. Zowel actief als passief. Passief, languit op de bank of springend voor diezelfde bank (afhankelijk van koersverloop) en actief door het rijden van criteriums. Dat laatste valt niet mee door gebrek aan voldoende tijd en vooral talent. Desondanks toch verzot op de foute muziek, de geur van massageolie en de sterke verhalen die de koers maken wat het is. Schrijven over wielrennen is overigens een prima alternatief. Grote droom is het winnen van ‘zijn’ Ronde van Lexmond. Is realistisch genoeg om te beseffen dat dromen vaak bedrog zijn.

Over het kunstwerk van Steven Cummings en een zielige papa op de bank

Door |zondag 13 maart 2016|

Het was zaterdagmiddag en op de televisie liepen paarden met onnatuurlijke pas door een bak met zand.
‘Geen koers op tv?’ wilde ik weten en zonder het antwoord af te wachten, griste ik de afstandsbediening weg van de bank waarop ik even daarvoor bezweet van een rondje fietsen was neergeploft.
Ik zapte naar De Belg.
Er waren nog ruim 3 kilometer te gaan

Verlangen naar de Omloop

Door |donderdag 25 februari 2016|

Een ontketende Valverde op de flanken van de Alto de Penas Blanco.
Van Garderen, Mollema en Majka achtervolgen, maar komen geen centimeter dichterbij.
El Imbatido wint op overtuigende wijze de Ruta del Sol in een vorm en decor dat doet denken aan de zomer.
In Tour du Haut Var boekt Tom-Jelte Slagter een fraaie zege.
Vincenzo Nibali wint de Tour of Oman, Tom Dumoulin

Het afgebotte evangelie van der Marcel

Door |maandag 22 februari 2016|

De Marcel Kittel uit de Tour van het jaar 2013 was als de dauw op een veld, fonkelend in de rijzende zon. Exponent van de nieuwe dag, die toch weer aangebroken was, ondanks de nacht die lang en duister was.

kitteletixxDe ploeg waarvoor hij koerste, paste als een puzzelstuk bij

Het gehate wielerpeloton

Door |dinsdag 16 februari 2016|

Papa prakte zijn aardappels alsof hij de tuin aan het spitten was. Hij keek er verbeten bij naar buiten, naar de weg richting de stad die vanaf het dorp als een rechte streep door de weilanden sneed.

‘Doe toch eens rustig,’ zei mama, ‘laat het toch een beetje los.’

Papa gromde en stouwde zijn eten naar binnen als een reiger die een

De zoete herinnering aan La Plagne

Door |donderdag 14 januari 2016|

‘Dit is lachen!Michael Boogerd en zijn tanden
Mag ik uw gebit even zien?
Ja, ja!
Hij ging mee op de Galibier
Reed alleen over de Madeleine
En heeft een fantastische solo afgeleverd
Het doet ons denken aan Theunisse van ‘89
De grote Alpenetappe
wordt gewonnen door een jongen van het vlakke land’

(Mart Smeets)

Commentaarpoëzie als een rode loper waarover de

Het lichaam van Michal Kwiatkowski

Door |dinsdag 5 januari 2016|

Het ging over Michał Kwiatkowski.
Of beter gezegd over het stuk Michal Kwiatkowski dat verdwenen was.
De verdwijning werd onderbouwd met een wie-van-de-drie-achtige fotoserie die de ontwikkeling liet zien van Kwiatkowski als een stevige jongen naar een messcherpe prof in het zwart van Team Sky.
Die laatste foto had Kwiatkowski via zijn twitteraccount gedeeld. Trots en zelfverzekerd keek hij in de camera.
Terecht, vond