Het is een zwoele maandagnacht in augustus 1954. Even buiten Amsterdam liggen in de bosjes langs de weg twee jonge jongens languit op de grond. Ze liggen aan de buitenzijde van een flauwe bocht in de weg en de enkele keer dat er een auto voorbijkomt, lichten hun gestalten even op. De automobilisten zien hen niet, daarvoor liggen ze te
Als je, zoals ik, instructies nooit goed leest, kun je voor lelijke verrassingen komen te staan. Zoals een vernederende blik van Joaquim Rodríguez, gevolgd door een lachsalvo van omstanders.
Op de uitnodiging voor de lancering van de nieuwe Merida Reacto stond, nu ik hem teruglees, het volgende:‘The test bikes will be equipped
Bier en koers horen bij elkaar als Johan Museeuw en nylon haar. Als het om koers kíjken gaat tenminste. Maar hoe goed gaan bier en actief koersen samen? We doken de kroeg in met twee oud-profs en flink wat spraakwater.
Onderzoeksjournalistiek is een vak dat je niet licht opneemt. Het staat of
We zitten in de laatste week voor de Tour. Volgers breken hun hoofd nog eens over hun Tourpool en als ze dat niet doen, vragen ze zich licht verontrust af of ze zaterdag wel een mooi plekje zullen weten te bemachtigen langs het parcours.
Maar wat doen de renners deze week
Wie een recensent zijn boek toestuurt en deze op de envelop ‘weledelgeleerde’ noemt, schept verwachtingen. In ieder geval van humor en misschien ook wel van weinig pretenties. Vooral de tweede verwachting wordt met Over de keien ingelost. Maar het is ook gewoon een goed boek.
Over de keien is een wielerroman. Dat moet je durven, een wielerroman schrijven, want de valkuilen
In de verhalenbundel Niets is wat het lijkt uit Mart Smeets zijn groeiende ongemak over het feit dat datgene wat we zien in de sport slechts een fractie is van wat er zich werkelijk afspeelt. Een interessant thema, zeker interessant genoeg voor een boek.