Het was een maandag, die vijftiende maart 1971.
Echt mooi weer was het nog niet, maar toch voelden we al de kriebels van een prille, jonge lente. Er hing iets van spanning in de lucht, die dag. Het kon ook niet anders: vandaag was het op school de grote dag. De dag
Eigenlijk was Tony Houbrechts best wel een goeie renner.
Maar hij viel wat tussen de plooien, in de jaren zestig en zeventig. Hij begon in 1965 als prof bij Flandria, stapte een jaar later over naar Mann-Grundig, keerde dan terug naar Flandria en bleef er drie jaar. En dat trok Tony – geboren op 6 september 1943 – naar Italië. Hij
Ik weet het niet: wielrenners met baarden?
Het past niet, vind ik. Luca Paolini op kop van de achtervolgers in Kuurne-Brussel-Kuurne? Vreemd gezicht. Letterlijk.
Ik hoor Ennio Morricone, ik zie Sergio Leone. For a Few Dollars More, Kill Bill, Quentin Tarentino. Oke, ook wel Andrea Pirlo en Graziono Pellè. Ik zie de
“Je komt zaterdag toch ook kijken? Het zal plezant worden. Wees daar maar zeker van.” Emiel, Gert, Ivan en Daniël lachen. Ze hebben er nu al zin in.
Voorpret, heerlijk is dat.
Ik ben in de Berringstraat, in het dorpje K.
Het is woensdag, vandaag. De zon schijnt, maar het is berekoud. Of ik
Freddy Maertens in 1976. Het is zondag, 20 juni. Het weer is die dag slecht, voor het eerst sinds lang. Dat wordt wennen.
De Belgische profs rijden vandaag hun kampioenschap, een week voor de start van de Tour. Er zijn twee grote blokken, die dag in Dilsen: Flandria en Ijsboerke. Uit