Alweer een hele tijd geleden was er op de Belg een docu over Fred De Bruyne. Begenadigd coureur en reporter. In allebei de hoedanigheden inmiddels lang betreurd. De grote Rik van Looy, de man die het wielrennen mede gestalte gaf, werd ondervraagd. Fred en Rik waren als renners – en daarna – gezworen vijanden. Op een manier zoals dat alleen
Het moet niet gekker worden. Kraftwerk, de voedstervaders van de techno, komen op 3 juli speciaal naar TivoliVredenburg voor de Tourstart.
En wat lees ik dan vanochtend ook nog eens in de Volkskrant: “Ralf Hütter heeft wel wat met Nederland. Hij komt er graag schaatsen en naar verluidt leerde hij Nederlands van Mart
“En als ze een hongerklop krijgen kunnen ze zomaar een van de meer dan 400 winkels binnenstappen en gauw een Mars of Snickers naar binnen werken. Gratis”. Zo brengt onze manager, afsluitend, de relatie tussen renner en sponsor terug tot hapklare brokken. Plaats delict: Perron 3, het sociaal-cultureel centrum van Rosmalen. Perspresentatie
De Muur 25 jaar geleden gevallen. Dertig jaar dáárvoor bestond ie nog (net) niet. En ging de Nederlandse ploeg gewoon met de trein naar Oost-Berlijn voor deelname aan de DDR Rundfahrt. In de Boeren- en Arbeiders Heilstaat werd- net als in de Vredeskoers, de grote broer – alles en iedereen opgetrommeld om de helden toe te juichen. Mooie foto’s van
Uit mijn reisdagboek van november 1995
“Panther no good” zei de man wijzend op een paarse fiets. Concorde, Eddy Merckx, Pinarello en Panther, een verzameling koersfietsen, wat slordig gestald in de catacomben van een gloednieuwe wielerbaan. Plaats van handeling Chiang Mai, begin november 1995.
Chiang Mai, was dat niet waar Jean Pierre Heynderickx
Negentien jaar jong en dan al een echte working class hero zijn. Wie kan dat al zeggen. Hij, Piet van den Brekel uit Echt, in ieder geval wel.
Het was ook supersnel gegaan met zijn ontwikkeling als amateurrenner. Zoals zovelen in het Echter land had hij zijn eerste schreden