Een jaar of drie geleden stond ik, als onafhankelijk toeschouwer, te kijken naar een jeugdwedstrijd in mijn woonplaats. Ik zag hoe een twaalfjarig meisje probleemloos meedraaide in de kopgroep, tussen vijf jongens. “Sterk hoor”, zei ik tegen een wielervader die toevallig naast mij aan het dranghek stond. Hij keek mij aan, zweeg eerst enkele seconden en antwoordde toen: “Koersen is geen sport voor vrouwen”.
Ik schrok van zijn denigrerende reactie, maar schonk er niet te lang aandacht aan. Wat zou ik mij storen aan die ietwat conservatieve houding van één Vlaamse wielerman? Toch heb ik sindsdien vaak aan hem teruggedacht. Telkens als ik merk hoe niet één vader, maar een groot deel van wielerminnend Vlaanderen anno 2016 zich nog altijd geen houding weet te geven als het om vrouwenwielrennen gaat.
Bijvoorbeeld als de wielercommentator wel meldt dat de finale van de Vlaamse klassieker bij de vrouwen nù live te zien is op het andere net, maar dat hij natuurlijk hoopt dat u, kijker, bij hem en zijn mannen blijft.
Of als de Belgische wielerbond besluit om het Belgisch kampioenschap van de vrouwen op zondag te laten starten bij zonsopkomst, zodat de rensters al op een onchristelijk vroeg uur moeten ontbijten en zich uiteindelijk kort voor de middag in de slotronde een weg moeten wurmen door een massa toeschouwers, die over het parcours op weg zijn naar de start van de mannen.
Of als de beloofde livestream van datzelfde BK voor vrouwen op Sporza één grote zooi blijkt. Geen geluid, veel getest voor de tv-uitzending van de mannen en op het eind helaas zelfs geen beelden van de finish.
Of als de pers op een zondag in juli de fietsende dames maar blijft vragen of ze het niet fantastisch vinden dat ze nu ook een namiddagje mogen LaCourse’n op de Champs Elysées, nadat hun mannelijke collega’s drie weken lang in het spotlicht hebben gestaan.
Of als een populaire Vlaamse wielersite in vrijwel elk artikel over het vrouwenwielrennen het adjectief “knap” nog altijd gebruikt om het uiterlijk van de rensters te beschrijven, en niet hun prestaties.
Laten we afspreken dat we voortaan, net zoals in de rest van onze maatschappij, fietsende vrouwen en mannen op gelijke voet behandelen.
Wielerbond, schrap op zondag het ochtendlijke hanengekraai als startschot en laat het Belgisch Kampioenschap voor vrouwen gewoon rijden op zaterdagnamiddag.
Organisatoren, geef de vrouwen een volwaardige Ronde in plaats van een schaamcriterium in de schaduw.
Medewerker van een wielersite, schrijf niet voortdurend over het blonde haar van die knappe Zweedse, maar schrijf dat het knap is dat die zevenvoudig Zweedse kampioene tweede wordt in onze Vlaamse klassieker.
Vlaams publiek, vind Lotte Kopecky een even grote Vlaamse belofte als Tiesj Benoot.
Juich even hard voor D’Hoore als voor Boonen.
- De colère van de Zweedse kampioene tijdrijden - 24/06/2017
- Over de hittestressindicator - 15/10/2016
- Belgen, juich even hard voor D’hoore als voor Boonen - 27/06/2016